Voor mijn werk ben ik een aantal nachten in Arnhem. Ik verblijf in de StayOkay en heb een extra nachtje geboekt, zodat ik tot zaterdag kan blijven. Morgen heb ik afgesproken met Janneke (op instagram beter bekend als @arnhemsmeiske), een vriendin van mij. Ik heb twee drukke en lange congresdagen achter de rug en besluit op vrijdagmiddag een klein rondje Sonsbeekpark te doen, voordat ik terugga naar de StayOkay voor mijn laatste nacht. De route heb ik vastgelegd via de app Komoot.

Een klein rondje op vrijdagmiddag

Ik parkeer de auto op een kleine parkeerplaats op de hoek van de Zypendaalseweg en de parkweg in Arnhem. Vanaf de parkeerplaats loop ik zo het park in. Het is een heerlijke vrijdagmiddag in de herfst en de zon schijnt fel. De kleuren van het park zijn adembenemend: goud geel, oranje, rood en bruin. Een perfecte dag voor een wandeling in een bomenrijk gebied.

Het is lang geleden dat ik voor het laatst in dit park was. Ik vertelde het al eens eerder, maar een vriend van mijn vader woonde vroeger in Arnhem. Hij gids bij de Natuurgilde en nam ons regelmatig mee op avontuur op de Veluwe en soms het Sonsbeekpark. Voordat ik jullie meeneem in het Sonsbeekpark, wil ik jullie eerst meer vertellen over het park en de historie. Je moet namelijk niet denken dat een wandelroute Sonsbeekpark hetzelfde is als een rondje door jouw stadspark. Het Sonsbeekpark is iets groter dan dat.

Sonsbeekpark

Het bekendste park van Arnhem is Sonsbeek. Het park is vernoemd naar Anna van Sonsbeeck, een aanzienlijke ‘Dame’ in de Arnhemse gemeenschap in de 17e eeuw. Als landgoed bestaat het al 250 jaar. Daarvoor was het een beekdal in het bos. Baron Van Heeckeren heeft die landgoederen samengevoegd tot Park Sonsbeek. Honderd jaar geleden, in 1899, is de kern van het landgoed in handen van de gemeente gekomen en werd het een openbaar park.

Het grote witte huis in het park, villa Sonsbeek is gebouwd in 1744 in opdracht van Adriana van Bayen. Na verschillende eigenaren te hebben gehad, werd het in 1900 omgetoverd tot een hotel. Deze functie verloor het in de oorlog. Daarna volgden er een aantal scholen, een museum en een kunstgallerie in de villa om in 2004 uiteindelijk door te gaan als Stadsvilla Sonsbeek, een restaurant waar tot op de dag van vandaag genoten kan worden van heerlijk eten en drinken.

De hoogteverschillen in het park zijn ontstaan in de ijstijden zo’n 100.000 jaar geleden. Gletsjers stuwden keien en zand omhoog, net als op de rest van de Veluwe. In Park Sonsbeek zijn de waterpartijen uitgegraven vanuit de Sint Jansbeek en dus gemaakt door mensen, maar de heuvels zijn in de ijstijden ontstaan.

Het park staat bomvol met monumenten. Van de watermolen tot de watervallen en van Huis Sonsbeek tot de ijskelder. Je kunt er allemaal langs wandelen als je wilt. 

Van monument naar monument

De wandelroute start bij Reigerseiland en ik word gelijk getrakteerd op één van de mooiste aanblikken van deze wandeling. Aan de overkant van het water staan bomen in goudgele kleuren en de laagstaande zon zorgt ervoor dat ze in brand staan. Ik maak wat foto’s en video’s en wandel door. 

Over wandelpaden en via korte gesprekken met andere wandelaars kom ik uit bij de Kleine Waterval. Iets noordelijker ligt de Grote Waterval en dat is de plek die ik mij het meest herinner van mijn jeugd. Wij, mijn zus en ik, noemde het park ook altijd ‘dat park met die waterval’ en dan wist Ome Ab, die vriend van mijn vader, wat wij bedoelden. 

Deze route komt niet langs de Grote Waterval maar is zeker een bezoek waard. Onder de waterval ligt een grot maar daar doorheen het wandelpad. Je kunt daar vandaan het watergordijn van de waterval bekijken.

De Kleine Waterval

Deze waterval is de oudste in Sonsbeekpark. Al bij de verkoop van het landgoed in 1797 wordt gesproken over een watervalletje op de plaats van de huidige ‘Kleine Waterval’. De Kleine Waterval, omgeven door zwerfkeien, stort zijn water vanuit een bekken in de tot vijver vergraven St. Jansbeek.  

Vlakbij de Kleine Waterval ligt de hangbrug. Ook deze staat op de Monumentenlijst. De brug ligt over de vijvers en werd gebouwd in de tweede helft van de 19e eeuw. Ook weer een ouwetje dus. De wandelroute gaat niet over de hangbrug, maar er langs. Toch kan ik de neiging niet weerstaan om er foto’s van te maken en er even op te gaan staan.

Op weg naar de watermolen

Ik wandel door langs de rand van het Sonsbeekpark. Ogen kom ik tekort. Overal liggen bijzondere bouwsels en plekjes. Ik kom langs een trappetje waar het water van de beek langs loopt, zie mooie bankjes en verschillende beelden. Langs het hondenuitlaatveld (in het park moeten honden aan de lijn) ga ik richting de rand van het park. Langs watertjes kom ik uit bij de Witte Watermolen.

De Witte Watermolen is natuurlijk ook weer een monument. Gebouwd rond 1740 als korenmolen. Vroeger stonden er meer watermolens langs de St. Jansbeek en deze is de enige overgebleven. Wanneer ik langs de molen wandel, draait het rad er vrolijk op los. In de molenschuur naast de molen is een bezoekerscentrum gevestigd en ik besluit een bezoekje te brengen. 

De heuvels van Sonsbeekpark

De wandelroute gaat om de molen heen en langs de overzijde van de St. Jansbeek wandel ik terug. Bij de eerste brug steek ik de beek over en ik klim de heuvel op die voor mij ligt. Via schitterende wandelpaden kronkel ik de heuvel omhoog. Op weg omhoog kom ik vlak langs de stadsvilla. Dit is een mooi punt voor een horecastop, wanneer de villa open zou zijn 😉

Ik wandel door omhoog. Ben op weg naar de Steile Tuin. Een plek die ik ken vanuit verhalen over het park en ben heel benieuwd naar de tuin. De tuin werd aangelegd in 1999 toen het Sonsbeekpark 100 jaar bestond als park. De tuin loopt, zoals de naam als zegt, steil langs de heuvel omlaag. 

Ik betreed de tuin via de hoogste ingang. Bovenaan de trap heb ik een mooi zicht op de tuin die zich onder mij uitstrekt. Verschillende bordessen met planten, trappetjes en een klein watertje onderaan de tuin. Via allerlei paden wandel ik langzaam naar beneden, om uiteindelijk via de laagste ingang de tuin te verlaten.

Laatste stukje wandelroute Sonsbeekpark

Vanaf de Steile Tuin sla ik rechtsaf en parallel aan de St. Jansbeek gaat de wandelroute terug naar de Kleine Waterval. Het is heerlijk wandelen terwijl de zon langzaam verder zakt. Het is ondertussen rond vier uur en ik begin mijn voeten te voelen. Twee congresdagen met ruim 15.000 stappen per dag heb ik achter de rug. Deze korte wandeling van slechts 3.000 kilometer voel ik dan ook echt. 

Vanaf de Kleine Waterval wandel ik terug langs Reigerseiland. Ik ben op weg naar de auto, waar ik dankbaar in plaats neem. Via de noordkant van het park rij ik terug naar de StayOkay, waar ik na een korte douche aanschuif bij het eten. Met een koud biertje en een heerlijke burger neem ik de wandeling nog eens door. Dat Sonsbeekpark is zo gek nog niet en ik weet zeker dat ik er terug ga komen voor een langere route.

Wandelwalhalla De Veluwe

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.