When in Rome… ehh Drenthe, dan moet je natuurlijk hunebedden kijken. Nou ja wie dit aan de doorsnee Drent vraagt die zegt waarschijnlijk “Drenthe is zoveel meer dan hunebedden”. Maar toch he, ben je in Drenthe dan bezoek je een hunebed of tig. Zo kwam ik uit op het Bijvoetpad. Een wandelroute van 13 kilometer door de omgeving van Borger, hunebedhoofdstad.

Wil je meer weten over de kosten van Komoot en hoe het werkt >>

Hunebedcentrum

Ja wanneer je dan in de buurt van Borger verblijft, dan moet je wel naar het hunebedcentrum. Er liggen hier heel wat voetstappen van mij als kind. Mijn ouders trokken mij en mijn zus regelmatig mee naar Drenthe voor vakanties in de zomer. Mijn vaders favoriete plekken in Nederland waren de Veluwe en Drenthe. Nou ja eigenlijk alles voorbij Utrecht (vanaf Den Haag gezien), dus niet gek dat mijn hart daar ook ligt.

Maar terug naar het hunebedcentrum. Aan de rand van Borger kun je in dit belevingscentrum meer te weten komen over de hunebedden en het trechterbekervolk. Naast een tentoonstelling in het gebouw is er ook een soort van openluchtmuseum buiten, waar je kennismaakt met de leefwijze van het volk. Voor de deur ligt het grootste nog bestaande hunebed van Nederland (D27). Op een kwartier lopen van het centrum liggen de hunebedden D21 t/m D25. Dit is dus een perfecte plek voor het starten van een wandelroute langs onder andere hunebedden.

Bijvoetpad

De naam van deze wandeling komt vanuit een plant genaamd bijvoet. De Romeinen deden stukken van de plant in hun sandalen omdat ze dan minder last hadden van vermoeide voeten. Zie daar de naam bijvoet. De bladeren bevatten een vluchtige olie die in aanraking met warme voeten verdampt, hetgeen een verkoelend effect heeft.

Het Bijvoetpad vind ik door een zoektocht naar een wandelroute, waarbij ik hunebedden tegenkom. Via drenthe.nl kom ik bij het Bijvoetpad, een route die start vanaf het hunebedcentrum. Op de website staat dat de route 15 kilometer is, maar wanneer ik de route in Komoot overneem, blijkt het 14 kilometer te zijn. Aangezien de temperaturen hoog liggen deze week, besluit ik de route om half 8 in de ochtend te starten.

Kanaal Buinen- Schoonoord

Ik start de route vanaf het hunebedcentrum en loop hem tegen de klok in. Eerst een stukje over de weg om vervolgens langs het water uit te komen. Het gaat hier om Kanaal Buinen-Schoonoord. Een kanaal met maar liefst vijf sluisjes om het hoogteverschil van 11 meter tussen beiden uiteinden te overbruggen. Een heel stuk loop ik door het hoge gras. Mijn schoenen en broekspijpen nat van het dauw dat nog op het gras zit. Vogeltjes en het water, dat is alles dat ik hoor. De zon schijnt al flink. 

Door Bronneger

Bij de tweede sluis gaat het gras over in kiezels en buigt het pad af naar links. Langs boerderijen, een manege en schitterende woonhuizen. Door Borgenner, een klein dorpje van niet meer dan één straat met fantastische huizen. De ene oude boerderij na de andere passeer ik. Langzaam en heerlijk in de schaduw stap ik over een klinkerweg. Het Bijvoetpad voelt tot nu toe heel erg als een klompenpad. 

Bronneger is een bijzonder dorpje dat voor het eerst genoemd werd in 1381. Het ontstond toen een boerenfamilie geen mogelijkheden voor hun bestaan vond in het nabijgelegen Drouwen. Zij zochten hun geluk iets verderop.

→ Wandeltip! ’t Nije Hemelriek, het meest blauwe water dat je ooit hebt gezien 

Schrijven langs de kant van de weg

Na een tijdje over de zonovergoten weg tussen Borgener en Drouwen verschijnt er een bankje. Het staat langs de kant van de weg… in de zon. Maar de wind waait hier lekker dus dat zonnetje voelt niet te warm aan. Ik plof neer. Ben al op de helft van de route en wandel net iets meer dan een uur. Ik heb wel even pauze verdient. Rugzak af en afkoelen met een slok water. 

Zittend op dat bankje, met uitzichten over graslanden om mij heen en windmolens voor mij, hoor ik alleen wat vogeltjes en het ruisen van de wind door het gras. Er is weinig verkeer op de weg en ik geniet van de rust. Het duurt niet lang of ik trek de laptop uit mijn tas. Ik heb zin om alvast wat over deze route te schrijven. Met de laptop op schoot type ik er op los. Buiten heb ik altijd de meeste creativiteit en komen de woorden het beste uit mijn vingers. De natuur is nu eenmaal mijn inspiratie. En terwijl ik schrijf hoor ik een groene specht in de boom naast mij, lachend om het leven. Springt er een kleine groene sprinkhaan voor mijn bankje langs. Maar rijden er vooral een aantal verbaasde boeren op tractoren langs. Ik krijg een vrolijke zwaai van allemaal, maar toch ook wel een blik van “Wat doet die daar met een laptop op schoot.”

Zo schiet er al snel een klein half uur voorbij en is het tijd om door te pakken met het Bijvoetpad. Het wordt er niet koeler op en wil de voorspelde 29 graden voor blijven eerlijk gezegd.

Drouwen

Vanaf de landerijen neemt de route mij mee naar Drouwen. Eerst nog een stuk tussen de aardappelen en boerenkool (?) door. Ik ga zo op in de omgeving en mijn eigen gedachten dat ik schrik van gehijg achter mij. Twee labradoodles lopen vrolijk heen en weer over het zandpad met achter hen aan hun baasje op de fiets. Bij het passeren volgt er een goedemorgen en een excuses voor het laten schrikken. Ach denk ik, dat gebeurt wel vaker. Ik kan zo opgaan in mijn eigen hersenspinsels en de natuur, dat ik vergeet dat er meer mensen op de wereld zijn. 

Het Bijvoetpad loopt langs de buitenste rand, tussen de huizen door. Het is een langgerekt en vooral rustig dorp. Hier en daar wordt wat gewerkt in de tuinen en af en toe passeert er een auto. De omgeving is best leuk. Het dorpse gevoel. Ik loop een groot deel alleen wel over verharde wegen en dat begint op te breken. Het is een stuk vermoeiende wandelen dan over zand of gras. 

Pauze

Drie kilometer na de vorige pauze vind ik een bankje in de schaduw. In het dorp langs de rand van een grasveldje. Dat bankje pak ik ook even mee. Met dat warme weer moet ik goed voor mezelf zorgen onderweg en ik ben wel weer toe aan wat afkoeling en water. En dus klap ik ook de laptop weer even open. Het is een komen en gaan van vogels. Een roodborstje en zanglijster ‘vechten’ om het hoogste volume in hun liederen. De wind blaast zachtjes door de bomen en koelt mijn warme hoofd af. 

Het is een heerlijk plekje in de schaduw en al snel is ook hier een half uur verstreken. Van het idee om voor de warmte klaar te zijn komt op deze manier weinig. Ik pak snel mijn spullen bij elkaar en hijs mijn rugzak op mijn rug. Met een boterham in de hand wandel ik verder. 

Dan toch…Hunebedden

Ik ben al over de helft wanneer ik, tussen de aardappelvelden door, Drouwen verlaat. Over een geasfalteerde weg wandel ik in de volle zon. Ik volg de weg tot aan het bordje waarop een hunebed getekend staat. Die kant op en niet veel later stap ik een veldje op waar D21 en D22 liggen. 

D21 en D22 liggen vlakbij elkaar, waardoor ze ook we tweelingen worden genoemd. Voor D21 is een belangrijke archeologische vondst gebleken. Meer dan een eeuw geleden werd dit hunebed onderzocht door dr. D. van Giffen. Hij ontdekte dat dit hunebed uit meerdere lagen bestond. Op elke laag vond hij overblijfselen en in totaal werden er meer dan 600 stuks aardewerk uit dit hunebed gehaald. Allemaal daterend uit 3.400 voor Chr, dus nu 5.600 jaar oud.

→ Tip! Wandel in de Gasterse duinen langs hunebed D10

Op het veld staan twee oudere mensen. Ze zijn met een aangedreven tandem. Zij voor en hij achter. Hij is moeilijk ter been vertelt hij. Zijn evenwicht is niet ok. Maar met deze tandem kunnen ze nog alles doen dat ze willen. Vandaag fietsen ze een route langs allerlei hunebedden. “We fotograferen ze allemaal en maken er een fotoboek van.” Meneer vertelt de mooiste verhalen over zijn Pieterpad avonturen en daarna. Hoe hij nu nog steeds 5 kilometer per dag loopt, maar dan achter een rollator. Ik zie aan alles dat wandelen deze meneer zijn passie is en dat hij dat blijft volhouden in welke vorm dan ook. 

Trechterbekervolk

Zo’n vijfduizend jaar geleden leefde in een deel van Nederland en Scandinavië en volk dat we nu omschrijven als het trechterbekervolk. We noemen hen zo vanwege de trechtervormige bekers die zijn gevonden in hun leefgebied. Het trechterbekervolk zijn de makers van hunebedden. Volgens de huidige denkwijze zijn hunebedden overblijfselen van grafkamers. In de originele staat lag er een heuvel aan aarde over de staande en dekstenen heen.

Nog drie

Een klein stukje verderop liggen nog drie hunebedden. Ook hier wandel ik een rondje omheen. Ineens realiseer ik mij dat ik het Bijvoetpad loop voor onder andere de hunebedden en dat ze alle vijf naast elkaar liggen. Daar loop je dan 10 kilometer voor 😉 Bij deze drie hunebedden blijf ik een tijdje hangen. In de schaduw bedenk ik dat deze stenen hier al 5.000 jaar liggen… Dat is toch niet te bevatten?!

→ Tip! Bezoek D38, D39 en D40 tijdens een korte route van 5 kilometer

De laatste kilometers van de route gaan tussen de velden door over een zandpad en door het mooiste stukje van Borger. Daar waar de historische boerderijen staan. Het is ontzettend leuk lopen over het zandpad, ondanks de warmte. Ik geniet van de wind die door mijn haren waait en het gras laat dansen. 

Ik kom langs de schitterende boerderijen en bijzondere kerk van Borger. Het is nu bijna lunchtijd en het lijkt wel of heel Borger zijn heggen aan het snoeien is. In bijna elke tuin staat een man in korte broek met een heggeschaar… Misschien is 30 juni de locale dag voor het tuinonderhoud 😉  Uiteindelijk wandel ik het terras van het Hunebedcentrum op. Na een bezoek aan het toilet besluit ik lekker op het terras plaats te nemen. Ik bestel koffie en een taartje en klap de laptop nog een keer open. 

Meer routes in Drenthe

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.