Kasteel Twickel: over het landgoed en door de tuinen

Landgoed Twickel, de grootste verrassing van deze trip in Twente, Overijssel. Ik zit al twee weken in een vakantiehuisje voor een zogeheten workation (werkvakantie). In die twee weken heb ik al heel wat routes gelopen, door de mooiste gebieden. Maar landgoed Twickel is niet te vergelijken, zo mooi!

Over de Twickelerlaan

Vanuit Holten rij ik, over smalle landweggetjes, naar Delden. De wandeling bestaat uit twee delen vandaag: eerste doe ik 4 kilometer over landgoed Twickel en daarna dwaal ik nog voor 2 kilometer door het park en de tuinen. Door mijn blessure kan ik niet te lange wandelingen maken en moet ik mijzelf echt afremmen, want ik wil zo graag langer buiten zijn. 

Ik heb besloten vandaag niet al te vroeg te gaan wandelen, aangezien de tuinen en het park van het landgoed pas om 10 uur open gaan. En als ik dan te vroeg start aan de wandeling over het landgoed, dan ben ik dus ruim voor 10 uur klaar en sta ik voor een dichte deur bij het bezoekerscentrum. Dus is het kwart over negen wanneer ik mijn auto parkeer in de schaduw op de parkeerplaats van het landgoed. Ik wandel de parkeerplaats af en stap de Twickelerlaan op.

Het landgoed

Landgoed Twickel is ontstaan in de middeleeuwen. Tussen 1347 en 1953 is Twickel steeds vererfd van vader op zoon of dochter. Zo kwam het landgoed in bezit van de families Van Twickelo, Van Raesfelt, Van Wassenaer Obdam en Van Heeckeren van Wassenaer. De laatste eigenaresse, barones Van Heeckeren van Wassenaer, gravin Van Aldenburg Bentinck, had geen kinderen en besloot Twickel in 1953 in een stichting onder te brengen om het geheel als natuur- en cultuurmonument in stand te houden. Twickel is nu één van de grootste en best bewaarde particuliere landgoederen van Nederland. (bron: Twickel.nl)

Langs de rentmeesterswoning, het kasteel en de tuinen

Ik wandel over de brede Twickelerlaan. Auto’s mogen hier alleen komen als het gaat om bestemmingsverkeer en verder zijn er alleen fietsers en wat wandelaars. De Twickelerlaan is voor fietsers een doorgaande route en dus rijdt er van alles langs. Mensen op fietsvakantie, moeders met kinderen en een enkele persoon die afstapt bij het bezoekerscentrum en beteuterd naar het ‘gesloten’ bordje kijkt. 

Als eerste merk ik op dat rechts van mij, achter het hek, een prachtige uitgestrekte tuin ligt. Het is onderdeel van de tuinen & park waar ik straks mijn wandelroute Twickel voortzet. Het ziet er ongelooflijk veelbelovend uit! Op het landgoed bevinden zich 148 boerderijen, twee watermolens, een watertoren en de houtzagerijen. In de eerste boerderij die ik vandaag passeer is de rentmeesterij gehuisvest. Een schitterende, grote en bijna statige boerderij met leilinden rondom.

–> Tip! De mooiste wandelroute op Landgoed Twickel is de Umfassungsweg >>

Een stukje verder passeer ik het kasteel. De hekken zijn dicht, aangezien het kasteel bewoond is, en de voorgevel staat in de steigers. Jammer een mooi plaatje van het vooraanzicht van het kasteel zit er dus niet in. Maar steigers of niet, het is een plaatje hoor dat kasteel. Groots en meeslepend is wat er in mijn opkomt aangezien het kasteel een stuk groter is dan ik mij had voorgesteld. Aangezien ik het zelf altijd leuk vind om te weten wat de historie is van dit soort gebouwen, geef ik jullie een kleine blik in wie de eigenaren waren tussen 1347 en nu.

Het kasteel

Kasteel Twickel ligt in het centrum van het landgoed. De oorsprong van het huis en zijn bewoners gaat terug naar 1347. In dat jaar kocht Herman van Twickelo het ‘Huis to Eysinc’ dat al snel de naam Twickel kreeg.

Twickel is nooit verkocht: het vererfde van vader op zoon of op dochter. De eigenaren op een rij. Bij elke familie vermeld wanneer de erfgenaam een dochter was en met wie zij getrouwd is om de verandering van familienaam te verduidelijken:

Familie Twickelo | 1347 – 1539
Agnes van Twickelo * Goossen van Raesfelt (1537)

Familie van Raesfelt | 1539 – 1682
Adriana Sophia van Raesfelt * Jacob IV van Wassenaer Obdam (1676)

Familie Van Wassenaer Obdam (1682 – 1831)
Maria Cornelia Van Wassenaar Obdam * Jacob Derk Karel Van Heeckeren van Kell (1831)

Familie Van Heeckeren Van Wassenaer (1831 -1975)
Barones Van Heeckeren Van Wassenaer bracht het landgoed in 1953 onder in Stichting Twickel. In haar overdracht staat vermeld dat het kasteel altijd bewoond zal blijven. Aangezien de barones zelf geen kinderen had, ging bewoning van het kasteel over op haar achterneef. De zoon van de achterneef woont momenteel in het kasteel met zijn vrouw en kinderen. 

Verder landgoed Twickel op

Nadat ik het kasteel uitgebreid heb bekeken, wandel ik nog een klein stukje verder over de Twickelerlaan om vervolgens links een zandpad in te slaan. Het pad neemt mij mee tussen rododendrons door die vol in bloei staan. Deze hele wandeling zal in het teken staan van bloeiende rododendrons overigens 😉

Met uitzicht links over graslanden en weilanden met koeien en links nog meer graslanden is het fijn wandelen. Hier en daar zie ik mensen lopen met hun honden. Een fantastische plek om je hond uit te kunnen laten overigens. 

De grasvelden staan vol met korenbloemen, klaprozen en margriet. Het is zo’n heerlijke gevoel van lente of misschien zelfs wel zomer. De bloemen dansen in de wind en de zon is heerlijk warm om mijn gezicht. Het is prachtig.

–> Bijzondere wandelroutes over Nederlandse landgoederen >>

Prachtige vergezichten over Landgoed Twickel

Het pad kronkelt tussen de velden door tot aan een bruggetje over de Twickelervaart. Het is een klein boogbruggetje met rechts een schitterend betonnen bankje. Vanaf het bruggetje en het bankje zijn de uitzichten over de velden schitterend. Ik staar in de vaart en tel de libellen die er vliegen. Mijn blik vliegt met ze mee over het water van waterlelie naar waterlelie. 

Vanaf het bruggetje wandel ik richting het bos. Het eerste stuk heb ik het bos aan mijn rechterzijde en kijk ik links nog steeds uit over de velden. Overal staan de mooie betonnen bankjes en terwijl het pad langs de velden verder gaat, gaat wandelroute Twickel over en langs kleine, kabbelende beekjes. Het is lekker om even in de schaduw te wandelen. Ondertussen is het bijna tien uur en de zon is behoorlijk warm. En dat is een nadeel van later op de ochtend gaan wandelen.

Over het Bornsevoetpad

Het Bornsevoetpad is een breed pad van keien dat loopt vanaf bijna de voordeur van het kasteel tot net voorbij een aantal pachterswoningen en de wagenmakerij. Op ongeveer de helft van dit voetpad kom ik erop, vanaf het bospad. Ik wandel rustig en word af en toe ingehaald door fietsers. Blijkbaar is het niet alleen een voetpad haha.

Bijna aan het einde van het voetpad wandel ik langs een aantal pachterswoningen en de wagenmakerij. Het zijn schitterende woningen, mooi onderhouden. Een genot om te bewonderen. Nadat ik dat dan ook even heb gedaan, sla ik vlak na de wagenmakerij linksaf een zandpad op. Het pad kronkelt tussen bospercelen door. 

Ik heb het idee dat dit deel van het bos ooit voor de houtkap was of misschien nog wel een beetje is. Het pad waar ik over wandel is duidelijk een karrenspoor en ik zie voor mij hoe men vroeger met paard en wagen de bomen naar de houtzagerij vervoerden om vervolgens naar de wagenmakerij te gaan. Misschien heb ik het helemaal mis, maar dat is wat ik bedenk nu ik hier loop.

Mijn favoriete plek van Landgoed Twickel

Als ik op driekwart van de wandelroute ben kom ik op, wat ik achteraf kan bestempelen als, mijn tot nu toe favoriete plek van Landgoed Twickel. Kijk ik heb na vandaag nog lang niet alles gezien, dus wie weet kom ik op nog mooiere plekken, maar dit is voor nu mijn favoriet!

Vanuit het bos kom ik uit bij een bankje, waar ik even ga zitten. Voor mij staan twee zwarte relingen en als ik goed kijk realiseer ik mij dat het hier gaat om een brug. De brug gaat over de Oelerbeek. Rondom de brug staat het vol met hoog gras en wilde bloemen. Er vliegen libellen, vlinders, bijen en hommels af en aan en af en toe hoor ik een kikker kwaken. Er hangt hier een bijna feeërieke sfeer die ik beter weer kan geven in dit filmpje. De video is opgenomen voor mijn Instagram account en daardoor in staand formaat. Ik ben vergeten terug te lopen voor een liggend formaat (oepsie), dus jullie moeten het even met deze doen haha

Vanaf dit leuke stukje volgt nog een klein bospad en dat neemt mij mee terug naar de parkeerplaats. Ik loop langs de auto en zie dat deze gelukkig nog steeds in de schaduw staat. Vanaf de parkeerplaats steek ik de Twickelerlaan over, zet mijn mondkapje op en wandel het bezoekerscentrum in. Ik reken 5 euro af voor de entree van de tuinen en het park en wandel aan de andere kant het bezoekerscentrum weer uit. Snel dat mondkapje weer af en eens kijken wat de plattegrond van de tuin en en het park mij laten zien. 

De tuinen & het park

Het daaropvolgende uur struin ik door het park en de tuinen. Ik loop langs de wildbaan (het hertenkamp) met hierin damherten die een enorm groot gebied hebben voor zichzelf. Via de rozenbaan, waar denk ik de rozen in de zomer in bloei zullen staan, langs eeuwenoude en bijzondere bomen, naar het uitzichtbergje.

Ik wandel de stappen van de trap op naar het tempeltje dat bovenop staat. Het is een schitterend uitzicht vanaf hier richting de Oranjerie. Via de andere trap wandel ik naar beneden en kom uit bij de eerste van een aantal mooie bruggen. Het park ligt vol met vijvers en meertjes, die veelal met elkaar verbonden zijn. Over bruggetjes loop ik van de ene naar de andere kant. Ondertussen schiet ik heel wat foto’s weg en geniet ik van het schitterende park. 

Ik voel mij hier helemaal thuis en realiseer mij al snel dat dit komt door de Engelse landschapsstijl van het park. Het voelt alsof ik in Engeland ben en één van de mooie landhuizen daar bezoek. Die hebben vaak schitterende tuinen en als je mij een beetje kent dan weet je dat Engeland een soort tweede thuis is voor mij.

Vanaf de bruggetjes wandel ik de formele tuin in, waar de temperatuur ondertussen behoorlijk gestegen is. De zon brandt fel en er is (bijna) geen schaduw te vinden. Met links de Oranjerie en rechts een prachtig uitzicht op het kasteel wandel ik heel langzaam door de tuin. Ik passeer schitterende borders met bloemen, een bijzondere bonsaiboom in de slotgracht en prachtige citrusbomen. 

In de Oranjerie besluit ik mijzelf te trakteren op een kop koffie en een glas spa rood. Even afkoelen want de wandeling in de zon is mij niet in de koude kleren gaan zitten. Na een twintig minuten, ik ben namelijk al snel verzonken in mijn boek, is het tijd om het laatste deel van de tuinen te bekijken: de rotstuin. En daar waar ik rotsen verwacht is niets minder waar. Een schitterende aangelegde tuin, waar ik overal op het gras mag lopen, ligt er voor mij. En wat ik zie kan ik alleen maar via een video aan jullie overbrengen. Ook deze video is gemaakt voor mijn instagramaccount

Na een langzame verkenning van deze laatste schitterende tuin, is het nu echt tijd om Twickel te verlaten. De rest van het landgoed laat ik over voor een volgend bezoek. Men zegt wel eens, je moet stoppen op een hoogtepunt haha

De mooiste landgoederen

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.