Wandelen rondom Kasteel de Haar

Kasteel De Haar, het is één van de mooiste kastelen van Nederland, als je het mij vraagt dan. Het is in ieder geval het grootste kasteel. Ik heb het bezoek al meerdere keren mogen bezoeken voor een rondleiding door het kasteel en een wandeling door de tuinen. En echt als je de kans krijgt, doe dit ook eens. Vandaag bezoek ik echter niet het kasteel, maar ga ik wandelen over het landgoed rond Kasteel De Haar via wandelknooppunten. 

Een frisse start

Het is de woensdag voor kerst en het belooft een heerlijke dag te worden. Niet alleen heb ik een schitterende wandelroute voor de boeg, maar het is ook zo’n perfecte winterse dag: een paar graden onder nul en zonneschijn. De zon komt net op wanneer ik de auto parkeer op de parkeerplaats van Natuurmonumenten. Er ligt een wit laagje frost over de wereld. Een dun laagje ijs op de wereld en witte staarten van ijs aan het riet. 

Warm ingepakt in mijn winterjas en handschoenen start ik de route bij knooppunt 86. Het is heel even kijken waar ik heen moet wandelen voor het volgende knooppunt, maar uiteindelijk vind ik de weg. Aan het einde van de parkeerplaats wandel ik de parkeerplaats af en sla direct rechtsaf, om de weilanden van de Geertjes Hoeve heen.

Wandelen rond Kasteel De Haar

De ochtend is nog mooier dan ik vooraf had gehoopt. Met de opkomende zon kleurt de lucht langzaam van donkerblauw, naar paars, roze, oranje en geel om uiteindelijk te eindigen in blauw met hier en daar een wolkje. En gedurende dat kleurenspektakel kraken de blaadjes bij elke stap onder mijn voeten. 

Vanaf de weilanden van de Geertjes Hoeve kom ik uit bij een polderweg. Die steek ik over en kom terecht op een wandelpad tussen twee heggen door. Aan beide kanten liggen achter het pad weilanden. Schapen blaten en hazen zijn op zoek naar hun ontbijt. Hun lange oren steken boven het bevroren gras uit. Achter mij komt de zon steeds een beetje verder op boven de weilanden. 

Wanneer je deze route downloadt, krijg je regelmatig gratis tips en inspiratie voor jouw wandelavonturen. Je gegevens zijn veilig bij mij. Voor meer info bekijk de privacyverklaring.

Door de boomgaard

Tussen de heggen zoeken merels en lijsters hun eten en vliegen snel op, zodra ik te dichtbij kom. Door een klaphekje sta ik in een soort kleine boomgaard. Via een kronkelend en smal wandelpad loop ik door de boomgaard tot het volgende klaphekje. Daar kom ik uit op nog een polderweg. Die volg ik een tijdje linksaf. Wandelend langs boerderijen en kleine woningen die horen bij landgoed Haarzuilens. De luiken aan de huizen tonen het patroon van het landgoed. Bij elk huis kringelt er wat rook uit de schoorstenen. De wereld wordt wakker.  

Na een kleine honderd meter over de polderweg sla ik weer rechtsaf een smal wandelpad op. Links liggen een boerderij en een weiland. Ook hier hoppen de hazen er vrolijk op rond. Het is heerlijk wakker worden. Ik ben al een bijna een half uur onderweg en heb nog maar één knooppunt behaald. Ik geniet zo enorm. Af en toe draai ik mij om op het pad en loop achterwaarts een stukje door. Want daar achter mij wordt de zon steeds meer oranje.

Meer mensen wandelen rond Kasteel De Haar

Achter mij op het wandelpad is ondertussen nog een wandelaar verschenen. Het wordt al snel duidelijk dat we dezelfde wandelpaden volgen op het moment. Wanneer ik door een derde klaphekje kom en linksaf sla, sta ik een tijdje stil om foto’s te maken van de mooie houten brug die over de weg heen loopt. Dat is het moment dat ik wordt ingehaald door de wandelaar, een gezellige dame, net als ik lekker warm aangekleed.

We raken in gesprek. Waarom wandel jij en waarom wandel ik? Wat doe je hier op een woensdagochtend? Wandel je altijd alleen? De bekende vragen zorgen ervoor dat we elkaar een beetje beter leren kennen. Ondertussen passeren we het kasteel. Rechts naast ons ligt het er schitterend bij in het winterse landschap. 

Kasteel De Haar

Kasteel De Haar (vroeger Het Huys te Haer) is een monumentaal kasteel in het Utrechtse dorpje Haarzuilens. Het is het grootste kasteel van Nederland. Wie er ooit een bezoek bracht weet hoe imposant dit kasteel is. Het zou zo uit een Disney sprookje kunnen stappen.

De oudste vermelding, een akte, dateert van 1391.[2] Destijds kreeg Boekel van de Haar het huis in leen van Hendrik II van Vianen. Het kasteel bestond toen uit niet meer dan een versterkte woontoren. Door het huwelijk van Yosina van de Haar met Dirk van Zuylen van Harmelen kwam het slot in het jaar 1449 in het bezit van de familie Van Zuylen.

In 1890 erfde baron Étienne van Zuylen van Nyevelt van de Haar de kasteelruïne van zijn vader Gustave van Zuylen. Samen met architect Pierre Cuypers herbouwde Étienne kasteel De Haar zoals we het nu kennen. Voor Nederlandse begrippen was de inrichting van het kasteel met deze moderne snufjes opzienbarend. Er kwam elektrische verlichting met een eigen generator, en centrale verwarming met behulp van een lage-druk-stoom-systeem.

Kasteel De Haar is geen eigendom meer van de familie Van Zuylen. In 2000 werden het kasteel en het direct eromheen gelegen park (55 ha groot) eigendom van Stichting Kasteel De Haar. Het Landgoed Haarzuilens (350 ha) kwam in het bezit van de Vereniging Natuurmonumenten. In 2011 werd ook het meubilair en de kunstcollectie verkocht aan Stichting Kasteel De Haar. De familie Van Zuylen maakt elk jaar in september nog wel gebruik van de traditie van septemberbewoning in acht en mogen die maand in het kasteel wonen. 

Dit is een klein deel van de historie van het kasteel. Wil je weten hoe het er van binnen uitziet, breng dan een bezoek aan De Haar en volg een rondleiding. Ik raad je dit met klem aan want je weet niet wat je meemaakt! (bron: Wikipedia)

–> Tip! Meer wandelroutes over landgoederen >>

Parkbos de Haar

We laten Kasteel De Haar achter ons en wandelen samen de polder in. We kletsen nog wat door, wijzen elkaar op mooie dingen en komen zo uit bij Parkbos de Haar. Vanuit de polder komen we terecht in een nog redelijk jong bos. Een compleet andere sfeer, maar niet slecht. Ook hier lopen de hazen vrij rond en we spotten zelfs een ree, die ons net zo nieuwsgierig aankijkt als wij haar. 

Wanneer ik besluit om op dit punt wat foto’s te maken, wandelt mijn gezelschap door. We bedanken elkaar voor het gezelschap en zij ‘verdwijnt’ over de wandelpaden van het parkbos. Ik sta op een viersprong en fotografeer het uitzicht langs alle wandelpaden. Vanaf hier heb ik ook weer een mooi uitzicht op een deel van het kasteel. Het kasteel is dan niet te zien vanaf alle punten van de route, maar de aanwezigheid van het kasteel en landgoed is wel duidelijk te voelen. Dit is precies wat ik had gehoopt van wandelen rond Kasteel De Haar, dat imposante kasteel.

Om het kasteelpark

Via een klein vlonderpad loop ik tussen het riet door. Ik ga langs een vijver met eenden en ganzen, langs mooie uitzichtpunten en bruggetjes. Langs een boerderij, drie paarden en een wei vol schapen. En zo kom ik aan bij het einde van het parkbos en nog een polderweg. Weer steek ik de weg over, om langs een boerderij het veld in te wandelen. 

Het wandelpad is een graspad vol knisperende bladeren. Van die bladeren met zo’n wit randje rondom de bladeren. Het is een klein winter wonderland rondom mij heen. Ik kijk uit over witte weilanden met hier een daar een grote kastanjeboom. Zo wandel ik langs het kasteelpark (rechts) en de weilanden (links. 

Over het asfalt

Vanaf het weiland kom ik uit bij de Polderweg. Ja deze straat heet echt de polderweg. Een geasfalteerde weg, waar best wat verkeer rijdt. Deze weg moet ik een tijdje volgen. Aan de linkerzijde van de weg, met het tegemoetkomende verkeer aan mijn kant, wandel ik zo een tijdje in de berm van de geasfalteerde weg. Af en toe even stoppend wanneer er een auto langsrijdt. Ik krijg zelfs nog een klein stukje te zien van het kasteel, zodat ik het gevoel van wandelen rond Kasteel De Haar weer krijg. Zo kom ik na een kleine tien minuten uit in Haarzuilens. 

Het dorp Haarzuilens

Haarzuilens is een klein dorp, ongeveer 500 inwoners, op 10 kilometer afstand van de grote stad Utrecht. Toen de baron en barones in 1891 de ruïne bezochten troffen zij in de directe omgeving van het kasteel een dorpje aan: het oude Haarzuilens. Op de plaats van de huidige Romeinse tuin, ten zuiden van het kasteel, lag een brink met een dorpspomp en stonden diverse huizen, een herberg en boerderijen. Daarnaast lagen verspreid nog diverse boerderijen. De baron vond met veel moeite alle eigenaars bereid om hun huis en grond te verkopen. Voor hen heeft hij een kilometer naar het oosten nieuwe woningen gebouwd. Zo verrees het nieuwe Haarzuilens, met drie horecavergunningen, een raadhuis, brink etc. waar de inwoners als pachters van de slotheer leefden. 

Haarzuilens ligt op het Landgoed Haarzuilens. Doordat het dorp al zo oud is zijn er verschillende Rijksmonumenten gevestigd in het dorp, zoals De Brink en ‘t Wapen van Haarzuylens. De sfeer die dit dorp met zich meedraagt, is een reden om de wandelroute uit te breiden met een bezoekje aan het dorp en wellicht een hapje eten in ‘t Wapen. (bron: Wikipedia)

Ik wandel onder het bord door waarop staat dat ik in Haarzuilens ben en sta voor een keuze. Ik kan rechtsaf door het dorp, over de brink en zo terug naar de parkeerplaats. Ik kies echter voor links. Ik wil namelijk nog langs een aantal mooie punten wandelen.

 ‘t Natte Laand en Wielre

De route gaat langs de rand van Haarzuilens terug een stukje polder in. Zigzaggend kom ik uit bij een kruispunt waar ik nog een aantal foto’s maak. Wanneer ik achterom kijk, zie ik tot mijn verbazing dezelfde dame weer aan komen wandelen, waar ik in het parkbos afscheid van nam. Natuurlijk volgt hieruit weer een gesprek en het laatste deel van de route wandelen we samen verder. 

We komen langs ‘t Natte Laand, een stukje natuur van Natuurmonumenten. In dat kleine stukje kunnen kinderen (en volwassenen) op een leuke manier kennis maken met Moeder Natuur. Judith, zo heet mijn medewandelaar, komt uit deze omgeving en vertelt over het stukje natuur waar we doorheen lopen. Ze wijst leuke stukken aan en vertelt over hoe zij en haar kinderen hier vaak samen genieten. 

De route komt uiteindelijk uit bij Hoeve Wielrevelt. Een zorgboerderij waar vanalles te beleven valt.

Hoeve Wielrevelt

Hoeve Wielrevelt was vroeger een traditionele Haarse Hoeve en is nu een eigentijds erf waar mensen kunnen ontspannen, vergaderen, lunchen, wandelen en kunnen deelnemen aan inspirerende workshops en activiteiten. Het is een zorgboerderij waar gezorgd wordt voor boerderijdieren en het erf.

Mocht je nog eens terug willen komen voor een andere wandelroute, een fietsroute of een bezoek aan het kasteel, dan is Hoeve Wielrevelt het ideale vertrekpunt om landgoed Haarzuilens verder te ontdekken. Je kunt hier je wandel- of fietsroute starten, een kop koffie drinken, op het erf rondlopen of geuren opsnuiven in de moestuin. (bron: Natuurmonumenten).

Dit is waar Judith en ik elkaar gedag zeggen. Haar fiets staat hier en mijn auto staat aan de overkant van de weg. Snel haal ik nog een coffee-to-go bij het restaurant om, na ruim twee uur wandelen rond Kasteel De Haar, in de auto te stappen naar huis.

Meer routes in Utrecht

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.