Ik heb al vaker verteld over wat mij bracht tot het wandelen en vooral het alleen wandelen. Dat alleen zijn in de natuur is wat mij zoveel heeft gebracht in de afgelopen jaren. Mijn leven is zoveel rijker geworden door de avonturen. Gekscherend zeg ik nu dat ik ‘s avonds tenminste iets in mijn dagboek te schrijven heb. Zo heb ik heel wat tips voor alleen wandelen verzameld.
Dat gun ik jou ook!
Die fantastische solo wandelavonturen mag jij ook beleven. Ik gun jou mooie wandelingen, nieuwe mensen in je leven, (nog) meer zelfvertrouwen, gave avonturen en mooie herinneringen.
Maar hoe pak je dat aan? Wat nu als je wel alleen wilt gaan wandelen, verder van huis, maar je vindt het gewoon spannend? Wat kun je doen om die spanning te verminderen? Ik ga je een aantal tips geven die ik, in sommige gevallen, nog steeds gebruik. Nu niet meer vanwege de spanning, maar ook voor de veiligheid.
Schenk wat te drinken in en ga er even voor zitten, want hier komen de tips, die wellicht jouw wandelbeleving gaan veranderen.
“Dear me. I know you’re scared,
but you can handle this.
Love, me.”
1| Deel met je thuisfront waar je heen gaat
Misschien vind je het wel spannend om alleen te gaan, omdat je het niet fijn vindt dat niemand weet waar je bent. Maar alleen wandelen betekent niet dat je helemaal op jezelf aangewezen hoeft te zijn.
Laat je het thuisfront gewoon weten waar je heen gaat. Zelf stuur ik altijd regelmatig een berichtje in de familieapp met daarin de naam van het natuurgebied en een locatiepin van waar mijn auto staat.
Op die manier weten mensen, dat wanneer ze te lang niets van mij horen, in ieder geval waar ze moeten zoeken. Kijk, ik ga er absoluut niet vanuit dat er hulp nodig is, maar het kan. Ik zou mijn enkel kunnen verstuiken in een gebied waar weinig mensen komen of verdwalen. Hoe fijn dat men weet naar welk gebied ik dan ben??
Tip! Een locatiepin stuur je vanuit Whatsapp. Open een chat van whatsapp, klik op + (links naast tekst invoer). Kies dan voor locatie.
2| Houd gedurende de wandeling contact met thuis via appjes
Ik blijf graag in contact met mijn thuisfront tijdens een wandeling. Voor mij is mijn thuisfront, mijn moeder en zus. Die stuur ik af en toe een foto of een video van de mooie omgeving. Ik doe dit vooral om te delen dat ik zoveel mooie dingen zie. Niet te vaak hoor, want dan ben ik alleen maar met mijn telefoon bezig.
Maar vind je het spannend om alleen te zijn in dat bos of op die heide en wil je het gevoel hebben dat mensen bij je zijn, blijf dan via whatsapp of sms in contact. Spreek af dat je af en toe een foto deelt of een berichtje over waar je bent. Het gevoel van ‘alleen zijn’ is dan een stuk minder, maar gelijktijdig kun je oefenen met het alleen wandelen. Voor je het weet loop je kilometers en vergeet je dat thuisfront gewoon ;-).
3| Laat thuis via een locatiepin weten waar je auto geparkeerd staat
Deze heb ik punt 1 ook al even aangestipt, maar juist het laten weten waar je auto staat is bij een groot gebied erg belangrijk. Stel je gaat naar de Veluwe en vertelt aan het thuisfront “Ik ga wandelen op de Veluwe.”, en dan gebeurt er iets. Men moet je gaan zoeken, maar die Veluwe is groot hoor.
Door het delen van je parkeerplaats, weet men vanaf welke plek men moet gaan zoeken. Voor veel gebieden in Nederland zal dit niet zo belangrijk zijn, omdat ze wat kleiner zijn, maar in een aantal gevallen is het best fijn. Het is iets dat ik gewoon nog steeds doe, vanuit veiligheid.
4| Zorg voor een volle batterij van je telefoon en eventueel een volle powerbank.
Elk wandelavontuur dat ik beleef, beleef ik met een volle powerbank in mijn rugzak. Een powerbank om mijn telefoon op te laden bedoel ik dan. Ik heb hem tot nu toe nog niet nodig gehad. maar ik ben liever goed voorbereid.
In een geval dat ik tijdens een wandeling veel foto’s en video’s maak, een app gebruik voor mijn route en af en toe instagram inzet, kan het zijn dat een batterij snel leegloopt. Maar wanneer ik dan de weg kwijt zou raken, dan heeft mijn telefoon wel ‘zuurstof’ nodig en dus ga ik de deur niet uit zonder volle powerbank. En laten we eerlijk zijn, het is ook handig voor wanneer ik meer foto’s wil maken 😉
“A comfortzone is a beautiful place,
but nothing ever grows there.”John Assaraf
5| Start met een makkelijk te volgen route
De makkelijke manier voor het doen van een wandelroute is door een gemarkeerde route te volgen. Denk aan routes van Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer, IVN Natuureducatie en Provinciale landschappen. Het volgen van wandelknooppunten, een kaart of apps met een gprs kunnen al wat lastiger zijn.
Maak het jezelf niet te moeilijk, wanneer je het alleen zijn al spannend genoeg vindt: kies voor een gemarkeerde route. Het enige waar jij over na hoeft te denken is het volgen van de paaltjes. Dan heb je ook meer oog voor je omgeving en kun je genieten van wat je ziet en tegenkomt. Je hoeft niet na te denken over wat je volgende knooppunt is en ook niet bij elk kruispunt bedenken of je links of rechts moet.
6 | Op een tijdstip dat er meer mensen in de natuur lopen, dan ben je toch niet helemaal alleen
Ik ga zelf het liefste zo vroeg mogelijk de natuur in. Nu het wat later op de dag licht wordt, ben ik echt met zonsopkomst in de natuur. Ik hoor allerlei geluiden uit de struiken komen, zie de zon opkomen en sta soms oog-in-oog met wild. Maar het is ook spannend om te weten dat je wellicht wel helemaal alleen bent in dat gebied, even afgezien van de dieren natuurlijk.
Wanneer je het spannend vindt, ga dan vooral niet met zonsopkomst of zonsondergang. Maar ga liever op een moment dat je meer mensen tegen kunt komen en werk langzaam toe naar een eerder (of later) tijdstip. Kijk je hoeft ook niet gelijk om half elf te starten op een zaterdag- of zondagochtend (lees, spitsuur voor de gezinnen met kleine kinderen), maar om negen uur of half tien is het al drukker dan om 7 uur als de zon opkomt.
“Stop being afraid of what could go wrong and start being excited about what could go right.”
Tony Robins
7| Begin met een korte route of dichtbij huis en brei het langzaam uit
Iedereen zijn comfortzone is anders. Die van mij lag in het begin bij wandelroutes dichtbij huis. De duinen rondom Den Haag en Wassenaar, Landgoederen Clingendael en de Horsten en de Bieslandse Polder bij Delft heb ik helemaal uitgeplozen.
Langzaam ontdekte ik dat ik wel wat verder weg zou willen. En dus reed ik wat dieper het Groene Hart in en ging wandelingen maken rondom de Nieuwkoopse Plassen en de Ackerdijkse Plassen bij Rotterdam. De Waterleidingduinen had ik ook ontdekt en daar kwam ik vaak. Tot ik voelde Ik wil verder, meer zien, meer ontdekken. En nu rij ik anderhalf uur enkele reis voor mijn routes. Ik zou verder willen, maar dat is niet praktisch.
Voor jou ligt je comfortzone misschien in een kwartier fietsen rondom je huis, of een half uurtje max met de auto. Mijn tip is om een gebied te kiezen dat net buiten je comfortzone ligt. Dan daag je jezelf op een gezonde manier uit, zonder de lat gelijk veel te hoog te leggen. Daag jezelf een beetje uit.
Wanneer je mijn ebook download, krijg je ook regelmatig gratis tips en inspiratie voor jouw wandelavonturen. Je gegevens zijn veilig bij mij. Voor meer info bekijk de privacyverklaring.
Zet die stap uit je comfortzone
Niemand kan bepalen voor jou wat je volgende stap zou kunnen zijn. Dat weet alleen jijzelf. Dus ga voor jezelf eens na, wat je wel heel graag zou willen, maar nu nog spannend vindt. Is het een langere route in het bos dichtbij? Of misschien wel een kwartiertje verder rijden met de auto en daar een route lopen? Neem er even de tijd voor om te bepalen wat jouw grenzen zijn van je comfortzone en met welke stap je die grens zou willen verleggen.
De tips die ik je hierboven heb gegeven maken het zetten van die stap hopelijk een beetje makkelijker. De wereld is zo mooi en vooral de wereld buiten je comfortzone. Laat jezelf niet tegenhouden door je eigen angst voor het onbekende. En als ik je ergens mee kan helpen, laat het mij zeker weten via mascha@wandeldingen.nl
“Life begins at the end of your comfortzone.”
Neale Donald Walsh
Bonus tip: Intuïtie
Ok ok ik kan het gewoon niet laten. Ik heb er nog eentje voor je om mee af te sluiten. Eentje die ik heb geleerd door uit mijn comfortzone te stappen. Hier komt ie: Je intuïtie vertelt altijd de waarheid! Het is dat gevoel in je onderbuik. Niet te verwarren met het stemmetje in je hoofd, dat is vaak het duveltje dat je wil beschermen en wellicht in je comfortzone houdt.
Vooral dames hebben een sterke intuïtie en hier naar luisteren is een slim plan. Ga je dus alleen op pad, doe alleen dat wat goed voelt. Bepaal het moment van de dag voor je wandeling dat ok voelt voor jou. Krijg je van het idee om in de ochtend te gaan een naar gevoel in je buik? Dan is dat niet het moment voor jou. Leidt een route je langs een pad, dat niet lekker aanvoelt, sla dat pad dan over.
Eigenlijk is het simpel: Wanneer iets niet goed voelt, doe het dan niet. Wil je hoofd graag een route van 20 km lopen, maar zegt je buik… nou ik weet t nog niet. Doe het dan niet. Dit is er eentje die ik nog eens moeilijk vind. Ik houd zo van buiten zijn, dat ik het liefste zo lang mogelijk wandel, maar mijn lichaam is daar nog niet aan toe en dus luister ik naar mijn gevoel.
Luisteren naar je gevoel klinkt simpel, maar is nog best lastig. Want is het je intuïtie dat iets aangeeft of is het dat stemmetje in je hoofd dat angstig is voor nieuwe dingen? Ja dat is een kwestie van oefenen en het gesprek aangaan met jezelf. Is het echt spannend? Of voelt het echt slecht? Welke van de twee is het. Alleen jij kunt het antwoord geven. Maar hoe vaker je dit gesprek met jezelf aangaat hoe beter en sneller je het onderscheid kunt maken.
Meer solowandelingen
The last Englishman – Keith Foskett
Ik maakte kennis met de boeken van Keith Foskett via Paulien, die ik volg op instagram. Zij verslindt dit soort hiking-boeken en vertelde in een post over deze schrijver. Keith is een Engelsman die in zijn eerste boek schreef over zijn avonturen op de Camino naar...
Aan zee, een eindeloze strandwandeling
Aan zee, een eindeloze strandwandeling is het tweede boek van Francine Postma. Na haar avonturen op het St. Olavspad in Zweden en Noorwegen begint het weer te kriebelen bij Francine. Het is tijd voor een nieuw avontuur en door een boekje over het kustpad, dat ze vindt...
The journey in between
Keith Foskett is voor mij een nieuwe ontdekking. Toch werd dit boek al in 2010 voor het eerst gepubliceerd. Gelukkig raken dit soort boeken nooit uit de mode en raakt de inhoud niet achterhaald. Naar aanleiding van een tip via Instagram zette ik dit boek op mijn...
Over mij
Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>
Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
