Bloesemtocht Landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt

Landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt, het is met recht een heerlijke plek. In het verleden ben ik er meerdere keren geweest. Voor een bezoek aan de pannenkoekenboerderij en de landgoedwinkel in de zomer en de landgoedfair met kerst. Voor het eerst ben ik hier nu in de lente. Misschien wel de mooiste periode van het jaar om hier te zijn. Ik wandel een bloesemtocht van 10 kilometer langs fruitbomen in de mooiste kleuren, polderwegen en boerderijen.  

Al vroeg druk

Het is kwart voor negen in de ochtend wanneer ik de auto de parkeerplaats van Landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt op draai. En ik ben absoluut niet de eerste. De halve parkeerplaats staat al vol met auto’s. Niet gek natuurlijk wanneer je bedenkt dat dit het moment is voor het wandelen van een bloesemtocht. Het grasveld naast de reguliere parkeerplaats is ingericht met parkeerplekken en daar draai ik mijn auto in. Schoenen wisselen, tas op de rug en gaan.

De wandelroute die ik vandaag ga lopen is net iets meer dan 10 kilometer. Het is een ingekorte versie van de gemarkeerde wandelroute van 12,5 kilometer die over het landgoed loopt. Ik heb de verkorte route uitgezet in Komoot.

Over het landgoed lopen vier verschillende gemarkeerde wandelroutes. Dus mocht je één van deze willen wandelen, check dan even de afbeelding hieronder en de informatie op de website. 

De bloesemtocht start met het eerste stuk van een rechte laan, de oude oprijlaan. Vlak voor het imposante hekwerk, daar waar officieel de oprijlaan, oftewel Notelaand start, schiet ik linksaf. Via een smal pad tussen bomen, struiken en boomgaarden door, wandel ik het eerste gedeelte van deze wandeltocht. 

Landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt

Landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt is een familielandgoed van ruim 900 hectare aan de rand van het Betuwse dorp Beesd. Een veelzijdig landgoed met akkers, weilanden, bossen, lanen en grienden. Het landgoed is al sinds 1734 in handen van dezelfde familie. Inmiddels beheert de negende generatie van de familie Van Verschuer het landgoed.

De geschiedenis van landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt gaat terug tot 1129, toen er een Norbertijner abdij werd gesticht. De hoofdgebouwen van deze abdij waren te vinden aan ’t Klooster, op de plaats waar nu het Huis Mariënwaerdt staat. Bron: Marienwaerdt.nl

Langs en over de spoorbaan

Aan het einde van het pad loop ik tegen de spoorbaan aan. Met een bocht naar rechts vervolg ik de route zodat ik een heel stuk parallel aan de spoorbaan loop. Na een aantal minuten komt en een kleine trein voorbij. Het is een trein van één wagon en heel wat anders dan de meterslange treinen die ik in de Randstad gewend ben. Verderop ligt station Beesd, een klein stationnetje op een steenworp afstand van het landgoed. Starten vanaf het OV is dus zeker een optie voor deze wandelroute. 

Na een tijd kom ik uit bij een officiële spooroverweg en steek over. Via een boerenlandweg de bloesemtocht vervolgend. Ik geniet! Het is stil, ik ben nog geen andere wandelaar tegengekomen. Zo gek om een overvolle parkeerplaats te verlaten, om nog geen twee kilometer verderop in je eentje in het boerenland te staan. Langs de kant van de weg staan boomstronken en ik besluit er eentje op te zoeken. Gewoon even zitten, met de snoet in de zon, en genieten van de stilte.

Deels over klompenpaden

Niet veel later, wanneer ik de route heb vervolgd, moet ik volgens de routebeschrijving rechtsaf. De boerenlandweg verlatend kom ik uit op een klompenpad. Het is een smal pad waar je hooguit met z’n tweetjes naast elkaar kunt wandelen. Links van mij een weiland en rechts een sloot en nog een weiland. Overal waar ik kijk zie ik groen gras en blauwe lucht. Ik hoor vogels zingen en zie buizerds cirkelen op de warme lucht. 

Het klompenpad gaat zo een heel eind tussen de weilanden door. Af en toe moet ik goed kijken waar ik loop. De betonblokken, waarmee het klompenpad is gemaakt, is namelijk niet heel gelijkmatig. Door opgroeiende boomwortels en ik denk de weersomstandigheden zijn sommige blokken omhoog komen zetten en zijn anderen gebarsten. Hier en daar is het dus goed kijken. 

Let op het verkeer

Op driekwart van het klompenpad volgt een brede houten boogbrug. Eroverheen en nog een klein stukje verder en dan de volgende boerenlandweg. Dit is een drukke weg ontdek ik al snel. Wandelend aan de linkerkant van de weg, zodat ik het verkeer op mijn weghelft aan zie komen, moet ik regelmatig even in de berm stappen. Er komen auto’s van achteren en van voren en dit stukje is het vooral goed opletten waar ik loop. 

Weer kom ik de spoorbaan tegen en steek ik over. Wanneer ik midden op de treinoverweg loop, starten de alarmbellen te rinkelen. Er komt een trein aan. Snel loop ik door. Dat vind ik altijd het spannende van een spoorbaan oversteken… die trein die eraan kan komen.

Waar blijft die bloesemtocht?

Voor een bloesemtocht ben ik tot nu toe, op 4,5 kilometer van de route nog maar één boomgaard tegengekomen. Waar blijft de rest? Of was dit alles? Vragen die door mijn hoofd spoken, terwijl ik op een pad uit ben gekomen die weer parallel loopt aan de spoorbaan. Vragen die ik moet loslaten, want ik weet het niet. De rest van de wandeltocht zal bewijzen of dit een echte bloesemtocht is of niet. 

Ik besluit gewoon te genieten van alles wat ik nu wel zie. Uitgestrekte weilanden, schitterende grote en kleine boerderijen, een stel ooievaars op het nest, bloeiende tulpen in de tuinen en mooie boerenerven. Bloesemtocht of niet, de route is schitterend tot nu toe.

Bloesem overal waar ik kijk

Via twee boerenerven tot aan de Mariënwaerdt Appeldijk. Een hoge dijk met links de Linge en rechts het landgoed. Aan beide zijde van deze dijk staan eeuwenoude appelbomen, die grotendeels in bloei staan. Aan dit deel van de route, dankt de bloesemtocht zijn naam.  

De dijk volgend kronkel ik door het landschap, continu vergezeld door de appelbomen en bloesem. Maar ook door tientallen andere wandelaars, fietsers en af en toe een auto. Het is een drukke dijk en zonder dat ik het wist ben ik terecht gekomen in een georganiseerde wandeltocht. Mensen met routebeschrijvingen in hun handen passeren mij, terwijl ik rustig mijn telelens op mijn camera schroef voor een photoshoot met de bloesem. 

Deze Appeldijk is het mooiste en (voor mij) uitdagendste stuk van de hele wandelroute. Als persoon die geniet van solowandelen, is de hoeveelheid andere wandelaars op deze dijk even slikken. Ik ben het niet gewend om overal waar ik kijk mensen te zien tijdens een wandeling. Maar hoe uitdagend ook, ik geniet met elke stap over deze dijk van de roze bloesem en de oeroude bomen. Dit deel maakt die hele bloesemtocht de moeite waard, zo mooi is de natuur om mij heen. 

Schuren, hooibergen en het landhuis

Aan het einde van de dijk laat ik de grote groepen mensen achter mij, gelukkig, en schiet ik een smal dijkpad op. Links ligt nog steeds de Linge en ik volg haar op afstand. Uiteindelijk kom ik uit op één van de parkeerplaatsen van het Landgoed. De parkeerplaats vlakbij Huize Mariënwaerdt. Ik passeer verschillende schuren, velden en hooibergen. Bij alle gebouwen staan bordjes met uitleg wat er gevestigd is. Een aantal van de gebouwen herken ik van de laatste kerstfair toen ik hier was.

Niet veel later zie ik aan mijn rechterzijde Huize Mariënwaerdt. Het landhuis van Heerlijkheid Mariënwaerdt.

Huize Mariënwaerdt

De geschiedenis van landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt gaat terug tot 1129 met de stichting van een Norbertijner abdij. De hoofdgebouwen van deze abdij waren te vinden aan ’t Klooster, op de plaats waar nu het Huis Mariënwaerdt staat. De Abdij bevond zich destijds midden in een gevarenzone, precies op de grens van vier provincies. Er werd veel gevochten en geplunderd en het klooster werd dan ook meerdere malen verwoest maar ook weer opgebouwd. Tot in 1567 de vernielingen en plunderingen door de bendes van Brederode hier definitief een einde aan maakten.

De naam Mariënwaerdt betekent ook het eiland (waard) van Maria. Het klooster bevond zich in een gevarenzone, precies op de grens van de provincies Utrecht, Holland, Gelre (Gelderland) en Brabant, waar vaak werd gevochten en geplunderd. Het klooster werd dan ook meerdere malen verwoest en weer opgebouwd. In 1567 maakten de vernielingen en plunderingen door de bendes van Brederode hier definitief een einde aan.

Het landgoed stond daarna honderd jaar te koop, alvorens het in 1734 gekocht werd door A.O.R.F. graaf van Bylandt, de voorvader van de familie Van Verschuer, de huidige eigenaren. Hij bouwde het Huis Mariënwaerdt op de gewelven van de voormalige abdij, waarvan de kelders met kruisbogen nog steeds te bezichtigen zijn. Sindsdien is Mariënwaerdt steeds in rechte lijn vererfd, waarbij de gebiedsgrenzen ongewijzigd zijn gebleven. Bron: Marienwaerdt.nl

Einde van de bloesemtocht 

Het einde van de bloesemtocht over Landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt is in zicht. Het enige dat ik nog af hoef te lopen is de oprijlaan. Een stuk rechtdoor tot aan de parkeerplaats. Dit is ook waar de drukte weer toeneemt. Veel wandelaars en fietsen lopen en rijden over de weg. Kinderen, buggies, honden en elektrische fietsen… overal waar ik kan kijken. Voor mij een goed moment voor het afsluiten van deze heerlijke bloesemtocht. Nou ja na een bezoekje aan de landgoedwinkel dan 😉

Meer landgoederen

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.