Klompenpad Dorenweertsepad

Het Dorenweertsepad is een klompenpad die al een tijdje op mijn wishlist staat. Het schijnt één van de mooiste klompenpaden van Nederland te zijn. Dertien kilometer lang door magische landschappen, over een uitgestrekt landgoed en langs een echt kasteel. Op een zondagochtend aan het einde van de lente is het eindelijk zover. Ik rij naar de Veluwe voor een kennismaking met het Dorenweertsepad.

Start van het Dorenweertsepad

Het Dorenweertsepad start letterlijk aan de poort van Kasteel Doorwerth. Het kasteel is stoer en imposant. Doordat er nog geen andere mensen te zien zijn rondom het kasteel, waardoor het eigenlijk nog groter lijkt. 

Kasteel Doorwerth

Berend van Doorenweerd was de eerste eigenaar van Burcht Doorwerth. Berend was een echte ridder, die er behoorlijk slechte praktijken op na hield. Hij roofde en plunderde. Dit tot groot ongenoegen van de heer van Gelre. Om die reden werd de burcht in 1260 geplunderd en in brand gestoken. De volgende twintig jaar herbouwde Berend zijn woning tot waterburcht.

De eeuwen daarna waren er verschillende eigenaren van de burcht. Er werden gebouwen bijgebouwd, er werden delen neergehaald. Elke periode en eigenaar heeft zijn eigen verhaal. 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte het kasteel zwaar beschadigd, maar is daarna van ca. 1950 tot 1983 opnieuw geheel gerestaureerd. De gebouwen die je nu ziet zijn het resultaat.

Ik parkeer de auto op de parkeerplaats van het kasteel en zoek het eerste klompenbordje op. Vanaf het kasteel heb je twee opties qua wandelrichting: met de klok mee of tegen de klok in. Je kunt eerst over Landgoed Duno en via Hevea langs de Nederrijn terug naar het kasteel. Ik kies ervoor om andersom te wandelen. Ik start dus langs de Nederrijn. 

–> Tip! Bekijk 100 wandelroutes over De Veluwe >>

Langs de Nederrijn

De Nederrijn is een zijtak van de rivier de Rijn en stroom letterlijk voor de deur van Kasteel Dorwerth. De eerste kilometer van het Dorenwertsepad gaat via een wandelpad door de velden van de uiterwaarden. Door hekje, over opstapjes en langs weilanden. Met uitzichten over het water, de weilanden en de dorpen aan de overzijde van het water, is het een rustige start. Het geluid van de vogels die de dag begroeten en de warmte van de zon op mijn gezicht. Het eerste deel van de route voeren de groene velden, de blauwe lucht en het water de boventoon.

Aan het einde van het deel door de uiterwaarden kom ik aan bij het stuwencomplex van Driel. Een groots betonnen geheel dat het waterniveau in de Nederrijn reguleert. Vanaf hier verlaat ik de rivier en wandel de stuwwal en Landgoed Duno op.

Klimmen op Landgoed Duno

Landgoed Duno is een spectaculair en uniek landgoed aan de oevers van de rivier. Vanaf de hoogtes van de stuwwal heb je schitterend uitzicht over de rivier en de uiterwaarden. Vanaf hier wordt het Dorenweertsepad een kwestie van stijgen en dalen over de stuwwal. Vanaf het moment dat ik het landgoed oploop, mag ik gelijk 20 meter stijgen. Door het bos wandel ik omhoog tot ik uitkom bij het Duno plateau. Een vlak stuk met grasvelden, bankjes en een uitzicht over de omgeving.

Voormalig landschapspark

In de 17e en 18e eeuw trekt het ‘toerisme’ in deze streek aan door de gegoede burgerij. De mensen met geld om te reizen en buitenhuizen aan te leggen. De mooie natuur trok hen naar deze regio. In de 18e eeuw leidde dit tot de aanleg van Landgoed Duno als landschapspark. Met een theekoepel, een prieel, kassen, rotspartijen en een belvedere. In 1794 kwam daar Landhuis Duno bij.

Door de eeuwen heen ging het huis van eigenaar naar eigenaar. Soms werd er gewoond en andere keren werd het als hotel of herberg gebruikt. In de Tweede Wereldoorlog, tijdens operatie Market Garden werd het huis verwoest. Het werd niet meer opgebouwd. 

Hunnenschans

Vanaf het plateau leidt het Dorenweertsepad over de azalealaan. Het laantje loopt van een toegangshek naar het plateau. Het hek passeer ik later in de route. De azalealaan is aangelegd in de 19e eeuw. De struiken staan er nog steeds en bloeien in de maand mei. Wanneer ik hier wandel bloeien de struiken niet, maar nog steeds is de laand indrukwekkend. 

Niet veel verder betreed ik de Hunneschans. Het is het oudste gedeelte van de route. Nog voordat Kasteel doorwerth werd gebouwd werd de Hunnenschans aangelegd. Het is een middeleeuwse wal met droge gracht gaf het fundament voor een dubbele houten palissade gevuld met zand ter verdediging van het achterland. Ik wandel over de schans en geniet vooral van het schitterende uitzicht.

–> Ken je het Speuldepad al bij Staverden? >>

Hevea

Vanaf de Hunnenschans is het een klein stukje over het landgoed naar Hevea, een bijzonder dorp dat bekend staat om de voormalige rubberfabriek. Maar vooral een dorp dat indruk maakt op mij vanwege de historie. Op verschillende plekken langs het Dorenweertsepad staan informatieborden die over de historie vertellen. Over de band tussen het dorp en het landgoed, de bijzondere cottages die in het dorp staan en de manier waarop de fabriekseigenaren het dorp lieten floreren. 

Heveadorp

In 1888 vestigde zich een melkveebedrijf op Landgoed Duno. Toen dit grote bedrijf in 1914 naar Groningen vertrok, werd het terrein overgenomen door N.V. Nederlandse Rubberfabrieken. Voor de werknemers liet het bedrijf een dorpje bouwen: Heveadorp. De jonge lokale architect Jan Rothuisen kreeg de opdracht een dorp te ontwerpen. Hij ontwierp de rietgedekte cottagewoningen die nog steeds veel bezoekers naar Heveadorp trekken. De huizenblokken werden tussen 1916 en 1921 gebouwd en kregen namen van de Indische eilanden waar de rubber werd gewonnen; Borneo, Celebes etc. 

Een leuk weetje: Hevea is de latijnse naam voor rubberboom.

Ik wandel door het dorp tussen gewone eensgezinswoningen door. Pak een stukje bos boven het dorp mee en kom uiteindelijk langs de cottages. Het is alsof ik in de Engelse Cotswolds wandel. Voor heel even waan ik mij op een plek aan de andere kant van de Noordzee. Vanaf de cottages wandel ik het landgoed weer op.

Pauze met uitzicht

Vanaf nu kom ik langs een aantal hele bijzondere plekken op Landgoed Duno. Het Dorenweertsepad neemt mij in eerste instantie mee langs de rand van de stuwwal. Ik heb weer mooi uitzicht op de Nederrijn en de uiterwaarden. Het is de perfecte plek voor een kleine pauze. Een energiereep, water en gewoon genieten van het uitzicht. Ondertussen is het een stuk drukker geworden op het Klompenpad. Veel mensen die wandelen met de hond, of die een van de andere routes lopen die over het landgoed gaan. 

Na de pauze is het weer tijd voor een klim. De helling is niet heel steil, maar gaat over een lang stuk door. Tegen de tijd dat ik een kwartier na mijn pauze boven aankom, moet ik even uitpuffen. De weg naar boven heb ik afgelegd samen met een dame die ik onderweg ben tegengekomen. Van dit punt tot het einde komen we elkaar regelmatig tegen en lopen af en toe een stukje samen op. 

Highlights van Landgoed Duno

Uiteindelijk kom ik uit bij het bruggetje van Duno. Dit bouwwerk ben ik regelmatig tegengekomen op foto’s op onder andere instagram. Het bouwwerk is een foly, een bouwwerk gemaakt voor het opleuken van het landgoed. Het lijkt op een spoorbrug met bogen, gemaakt van cement en stenen. De naam Duno staat in witte stenen uitgeschreven.

Ik loop onder de brug door. Via bospaden, langs een grote manege en uitgestrekte velden kom ik uiteindelijk aan bij de Boersberg. De Boersberg is een van de hoogste punten van de Stuwwal en om nog meer hoogte te krijgen is een uitkijktoren van 14 meter gebouwd op de berg. Bovenop de toren heb ik een prachtig uitzicht over de boomtoppen van het landgoed. Vanaf de uitkijktoren kom ik langs de voormalig ijskelder. Waar vroeger vlees en dranken lagen om koel te houden, overwinteren nu vleermuizen. 

Terug bij Kasteel Doorwerth – historie etc

De ijskelder is de laatste highlight van het landgoed en ligt niet ver van het kasteel. Via de achteringang wandel ik het kasteel tegemoet. Over een bruggetje kom ik uit op de binnenplaats. Het kasteel dat om mij heen staat is groots en stoer. Ik besluit mijn verblijf hier nog iets langer te rekken door op het terras van het restaurant te genieten van een kop koffie en mijn leesboek. Drie kwartier later rij ik weg uit Doorwerth op weg naar huis.

Meer klompenpaden

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.