Een plekje op de Veluwe dat ik nog niet kende. Ja echt ze zijn er nog. Voor deze wandeling reed ik naar de Noord-Veluwe, naar het Hulshorsterzand. Een grote zandvlakte vlakbij Harderwijk. Daar maakte ik een wandeling van bijna 8 kilometer volgens een route van Natuurmonumenten. Ik neem je mee over de zandvlakte en door het bos.
Praktische informatie
De wandeling: Komootroute over het Hulshorsterzand
Afstand: 8 kilometer
Soort wandeling: rondwandeling
Startpunt: Hierderweg 19, 8077 SG Hulshorst
Parkeren: Parkeerplaats Hierderweg
Markering: Komoot app
Let op!! Sinds 2024 is een groot deel van het jaar de zandvlakte afgesloten ivm het broedseizoen. Check de website van Natuurmonumenten of je wel het zand op mag.
Het Hulshorsterzand
Zoals gezegd reed ik voor deze wandeling naar het noorden van de Veluwe. Daar ligt het Hulshorsterzand. Om heel eerlijk te zijn, ik had er nog nooit van gehoord en ontdekte het gebied via Natuurmonumenten. Het Hulshorsterzand is een stuifzandgebied tussen Harderwijk en Nunspeet. Een bijzonder gebied, want het is één van de grote zandgebieden van Nederland.
Start van de wandeling
Het is vroeg wanneer ik de auto parkeer. En als ik zeg vroeg, dan bedoel ik ook vroeg. 6.10 uur en de zon is net op. Dat is dan ook precies waarvoor ik hier ben, de zonsopkomst.
Voor de start van de wandelroute wandel ik een klein stukje het bos in. Een paar minuten door het bos en dan sta ik aan de rand van de zandvlakte. Voor mij ligt het uitgestrekte Hulshorsterzand. Zand, overal waar ik kijk. Zandvlakten en duinen afgewisseld met bomen en heidevelden. Door de grootte van de zandvlakte voel ik mij even heel klein. Een klein mens aan de rand van een grote zandbak.
Door het zand
Ja het is onvermijdelijk bij deze wandeling… ik zal moeten bikkelen door het zand. Het eerste deel over het Hulshorsterzand gaat over een nog enigszins verhard zandpad. Ik loop een stukje langs heide, over een eerste duin, naar een uitkijkpunt op een hogere duin. Bij dit punt heb ik een prachtig uitzicht over de vlakte en de zon.
Op die duintop sta ik lang stil. Heel lang. Voor een half uur vergaap ik mij aan de zon die steeds een beetje hoger stijgt. Een gouden gloed neemt de zandvlakte over. Het geluid van de A28 op de achtergrond hoor ik niet meer. Mijn ademhalen vertraagt, de gedachten in mijn hoofd zijn stil. Ik sta hier gewoon, compleet in beslag genomen door de zon en de rust die op de zandvlakte hangt.
Heide en gras
Langzaam wandel ik vanaf het uitkijkpunt verder. Door het zand, langs heide op weg naar de rand van het bos. Dat bos lijkt overigens dichterbij dan het is. Misschien komt het door het zand waar ik doorheen moet wandelen, maar dit stukje voelt als erg lang. Niet dat het erg is overigens, want de omgeving is zo mooi. De zon kruipt langzaam hoger aan de hemel en kleurt het Hulshorsterzand in daglicht.
Onderweg naar het bos neem ik nog even een korte pauze. Ik ben geblesseerd en voel dat mijn voeten en kuiten een rustmoment nodig hebben. Zittend in het zand haal ik mijn waterfles uit mijn tas en geniet een kwartier gewoon van de omgeving. Het is nog steeds stil op de zandvlakte en ik geniet extra van het ‘alleen’ zijn.
Leuvenumse Bossen
Vanaf de zandvlakte klim ik omhoog door het zand. Bovenaan begint het bos. De wandelpaden door het bos zijn breed, smal, recht en kronkelig. Zonnestralen vinden een weg tussen de bladeren en takken door. Ook hier ben ik helemaal alleen.
Er hangt een stilte in het bos. Zelfs de vogels laten zich niet horen. Ik wandel over bospaden met een boog om het Hulshorsterzand heen. Op een gegeven moment slenter ik meer dan dat ik wandel. Kijken en genietend van de zonnestralen en de stilte.
Wilde zwijnen
Uit ervaring weet ik dat de bossen op de Noord Veluwe vol zitten met wild. In het Vierhouterbos en het Speulderbos heb ik al oog-in-oog gestaan met edelherten en wilde zwijnen. Ook hier in de Leuvenumse Bossen zijn de sporen van zwijnen te vinden. Omgewoelde grond en schuurplekken, overal waar ik kijk. Ik ben altijd voorbereid en op mijn hoede in zo’n bos, want je weet het nooit.
En inderdaad. Ik wandel nu een tijdje door het bos en voel dat ik aangekeken wordt. Ik draai mijn hoofd naar rechts en staar in de ogen van een wild zwijn. Een grote keiler (een mannetje) zo te zien. Een paar seconden kijken we elkaar aan en dan besluit hij er vandoor te gaan. Ik vind dit soort ontmoetingen altijd fantastisch, maar toch ook wel een beetje spannend hoor.
Wil je meer weten over veilige ontmoetingen met wild?
Oog in oog staan met wilde dieren is ontzettend gaaf. Elke keer als het gebeurt giert de adrenaline door mijn lijf en achteraf is de glimlach niet van mijn gezicht te krijgen. dat geldt wellicht voor jou ook. Maar we moeten ook realistisch zijn… een dier is onvoorspelbaar.
Ikzelf ben vaak helemaal alleen in de natuur en als er een dier tegenover mij staat moet ik wel weten wat te doen. Hoe ik ervoor zorg dat ik veilige ontmoetingen met wild heb. Dat is waar ik uitgebreid op in ga in dit artikel. Ik geef je tips en adviezen aan de hand van mijn ervaringen en kennis die ik heb opgedaan gedurende de afgelopen jaren. Inclusief een makkelijke handout.
Heideveld
Na deze wonderlijke ontmoeting duurt het niet lang voor ik de open vlakte van een klein heideveld bereik. Over een pad tussen de heide door loop ik over het veld. De zon is ondertussen warm. Hier hoor ik vogels fluiten en bijen zoemen. Vooral die laatste, overal waar het paars kleurt vliegen bijen tussen de heide door. Een zomers gevoel overspoeld mij. Nog even genieten, voor we het weten is het weer herfst
Nog een stukje bos
Op de heide is het behoorlijk warm en wanneer ik de boomrand bereik ben ik ook wel weer even blij met de schaduw. De Leuvenumse Bossen staan vol met bomen die groeien in allerlei vormen en kronkels. Ze werpen bijzondere schaduwen op de paden. Ik denk dat de bossen op de Noord-Veluwe voor mij wel mijn favoriete bossen zijn. Ze voelen lekker creatief.
In dit deel van het bos kom ik geen wild meer tegen, maar al is hier ook aan alle sporen te zien, dat ze er wel zijn. Ondertussen is het half tien in de ochtend en wordt het tijd voor een tweede ontbijt. De eerste neem ik op een dag als vandaag in de auto op weg naar een wandeling. De tweede neem ik gedurende de ochtend op een bankje in de natuur.
Nog één keer het Hulshorsterzand
Dat bankje voor het ontbijt vind ik op de zandvlakte. Vanuit het bos strekt de oostkant van het Hulshorsterzand zich voor mij uit. Via de rand van de zandpaden, daar waar de ondergrond net is fijner loopt, baan ik mij een weg over het zand. Dit is waar ik mijn eerste mens van de dag tegenkom. Bijna tien uur in de ochtend.
Halverwege de zandvlakte vind ik en bankje met een heerlijk uitzicht over het Hulshorsterzand. Ik doe mijn rugzak af, ga zitten en haal een boterham uit mijn tas. Het is de lekkerste boterham die ik in weken heb gegeten. En niet alleen vanwege het beleg zullen we maar zeggen. Ik neem even de tijd om te eten, water te drinken en de omgeving te bekijken. Als ik na 25 minuten weer opsta is het tijd voor het laatste stuk van de wandeling.
Laatste bospaden
Vanaf de zandvlakte kom ik terug in het bos. Het is nog maar een paar honderd meter en dan ben ik terug bij de auto. Ondertussen is het een stuk drukker. Waar ik tot nu toe nog maar 3 mensen ben tegengekomen tijdens de hele wandeling, kom ik in dit laatste stuk wel 15 mensen tegen. Fietsers en wandelaars zoeken hun weg in de natuur. Daar waar veel van hen nu hun avonturen starten, ben ik iets na half 11 weer terug bij mijn auto.
Komootroute over het Hulshorsterzand
Een super grote zandbak, dat is hoe ik het Hulshorsterzand het beste kan omschrijven. Maar dan wel een hele mooie. Het doet mij erg denken aan de Loonse & Drunense duinen in Brabant. Zand, duinen, heide en wat groepen met bomen. Sommige van die bomen tot aan hun kruin in het zand.
De wandeling is ruim 7 kilometer en best pittig. Het zand maakt dat de kuiten en knieën behoorlijk worden uitgedaagd. Maar… de uitzichten en de schitterende bospaden die maken het meer dan goed. De route is een mooie afwisseling tussen open vlaktes en bos. De kans dat je hier wild kunt spotten is best aanwezig. Zorg dan wel dat je vroeg in de ochtend of tegen schemering komt.
Meer tips voor de Veluwe
Veluws Rondje Rozendaalse Bos
Tijdens deze wandelroute ontdekte ik het Rozendaalse bos en de bijbehorende heide. Een heuvelachtige route over kronkelende en eeuwenoude bospaden van een voormalig landgoed. Het is de afwisseling tussen loofbossen, naaldbossen en heide. Onderweg kom ik de kudde...
Veluws Rondje Groenendaal
Groenendaal is een klein gehucht en natuurgebied in het zuidelijkste puntje van Apeldoorn. Rondom dit gehucht liggen Nationaal Park Veluwezoom en de Loenermark. Het Veluwse Rondje Groenendaal is een wandelroute van 10 kilometer vanuit Groenendaal, via de grasvlakten...
Dagboek van een wandelaar #12: mijn liefde voor de Veluwe
Het is een bijzonder iets… de liefde die je kunt hebben voor een specifieke plek of plaats. Het voelt als thuis en je zou er iedere vakantie wel willen doorbrengen. Voor mij is het de Veluwe in Gelderland. Of ik nu wandel over de Veluwezoom in het Zuiden of door de...
Deel deze wandeling op Pinterest
Over mij
Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>
Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
Hoi Macha,
Inmiddels zijn de routes veranderd. De paarse route is nu ca. 8km, door heide, zand en bos.
En de bruine route is nu 15,5 km. Prachtige route door bos, heide , zand en langs beek en akker. Brede paden en smalle paadjes. In dik 4 uur te lopen, echt een schitterende tocht!
Hoi Margot, dank je wel voor het doorgeven. Ik heb het artikel aangepast.