De Kasteelroute in Ruurlo

Er was eens een kasteel genaamd ‘Huize Ruurlo’… En dat kasteel staat in het middelpunt van de Kasteelroute in Ruurlo. Het idee voor deze wandelroute heb ik van de wandelroutekaart van Wandelnetwerk Achterhoek. Aangekomen bij de TOP stond deze route echter niet op de borden en dus geen gekleurde pijl om te volgen. Ik besluit om de route vanaf de kaart over te zetten in mijn Komoot app zodat ik hem alsnog makkelijk kan wandelen.  

Door het klimbos 

De start van de wandeling ligt dus op TOP De Heikamp, een grote parkeerplaats bij Klimbos Achterhoek. Het Klimbos is nog gesloten wanneer ik aankom op de parkeerplaats en nadat ik mijn gebruikelijke routine heb afgewerkt, wandelschoenen aan en rugzak omhangen, wandel ik vanaf de parkeerplaats het bos in. 

In de bomen hangen verschillende kabels, plateaus en stootzakken. Het is een bijzondere start van een boswandeling. Ik moet eerlijk toegeven dat ik ook blij ben dat het klimbos nog gesloten is voor klimmers, want anders zou het erg rumoerig zijn denk ik zo.  

Een waar doolhof 

Via verschillende bospaden wandel ik het eerste deel van de Kasteelroute tot ik uitkom bij een doolhof. Een echt groot doolhof. Het doolhof stamt volgens de website uit 1890 en is na jaren van verwaarlozing, tussen 1975 en 1984 gerestaureerd. Qua oppervlakte is dit het grootste heggendoolhof van Europa. 

Vanuit het bos sta ik ineens voor de poort van het doolhof. Net als het klimbos is ook het doolhof gesloten. Een man op een grasmaaimachine rijdt zijn rondjes over de paden en verspreidt daarmee een behoorlijk lawaai. Ik vervolg dan ook snel de Kasteelroute en verlaat het bos.  

Het kasteel van de kasteelroute 

Over een fietspad wandel ik om de doolhof heen. Lopend langs dat fietspad, steek ik een autoweg over en vervolg de route linksaf. Ik kom langs een schitterende boerderij met aangrenzende weilanden vol paarden en schapen. Ik fantaseer over hoe het zou zijn om hier te wonen, op zo’n mooie plek.  

De zon schijnt erop los terwijl ik bij de rotonde rechtsaf sla. De route gaat nog steeds over het fietspad, maar het is rustig en ik heb geen last van de fietsers op het fietspad 😉 Onder de bomen door volg ik het fietspad tot ik aan mijn rechterhand het kasteel op zie doemen tussen de bomen door. Het is een plaatje hoor zo in de zon.  

Kasteel Ruurlo 

Kasteel Ruurlo wordt al in 1326 genoemd en is vanaf de 15e eeuw in handen van de Nederlandse adellijke familie Van Heeckeren geweest.[1] Vanaf de jaren ’80 deed het dienst als gemeentehuis van Ruurlo. Vanwege de fusie met Borculo, Eibergen en Neede in 2005 verloor het zijn bestemming. In 2013 kocht Hans Melchers kasteel en landschapspark en liet het grondig restaureren. Vanaf 2017 maakt het deel uit van museum MORE. 

Doordat er in alle voorgaande eeuwen permanent aan het kasteel gebouwd werd, bestaat het gebouw uit een mengelmoes van bouwstijlen. Middeleeuws muurwerk bestaat nog, met name in de kelderverdieping. Bijna de gehele linkerkant van het huis is 16e-eeuws waarvan de grote vierkante toren in 1572 zijn huidige vorm kreeg. De “losse” toren aan de achterkant werd in de aanvang van de 17e eeuw bijgebouwd, waarvan de muur aan deze kant in de 19e eeuw van nieuwe geveltoppen werd voorzien. Belangrijke delen van het interieur stammen uit het door Arnold Joost van Keppel gebouwde Huis De Voorst die in de 19e eeuw naar Ruurlo werden overgebracht. (wikipedia) 

Ans de Kasteelgans 

Vanaf het fietspad wandel ik door het schitterende hekwerk het landschapspark in. Voor mij licht een prachtig park met vers gemaaid gras, een slotgracht, de oranjerie en een schitterend kasteel. Ik kom graag op landgoederen. De historie die er licht, de verhalen en vaak schitterende parkern zijn voor mij heerlijk om doorheen te wandelen. Voordat ik deze wandeling startte heb ik al wat gelezen over het kasteel en het museum dat zich nu in het kasteel bevindt. Op de website van het museum werd ik voorbereid op een ontmoeting met Ans, de Kasteelgans.  

Voor mij op het vers gemaaide gras staat ze, Ans. Ze kijkt mij nieuwsgierig aan, laat een gak horen en gaat dan weer door met wroeten in het gras. Via het wandelpad loop ik door. Ik bewonder het kasteel van alle zijden en vooral de glazen brug over de slotgracht is een beauty. Met de fontein naast de brug vormt het geheel een schitterend plaatje voor een foto… of tien.  

Kasteelroute door het park 

Zoals bij veel kastelen die ik tegenkom tijdens het wandelen, fantaseer ik weg over wie hier gewoon hebben en hoe het er ooit uitgezien heeft. Het zijn vijf heerlijke minuten om zo te staan wegdromen.  

Via een kleine houten brug gaat de Kasteelroute langs het kasteel richting het bosrijke deel van het landschapspark. Langs de beek loop ik over een breed bospad weg van het kasteel, om in een rondje weer terug te komen. Ik wil het landschapspark verlaten door het hek bij de Oranjerie, maar omdat het maandag is en de Oranjerie gesloten, moet ik terug naar het hek waar ik binnenkwam.  

Een kleine omweg 

Doordat ik via een andere uitgang het landschapspark verlaat, wandel ik de Kasteelroute met een kleine extra haha. Vanuit het hek, rechtsaf en met de bocht mee naar rechts, over het fietspad en daar pak ik de route weer op. 

Bij de eerste mogelijkheid schiet ik rechtsaf een wandelpad op. Blij met de DEET in mijn rugzak, want het wemelt hier van de muggen. Ik spray mijzelf in, neem een slok water en vervolg de Kasteelroute langs weer een andere kant van de Baakse Beek. 

Tussen de weilanden door 

Wanneer het wandelpad naar links afbuigt laat ik de beek achter mij. Het wandelpad gaat tussen twee weilanden door. Vergezichten over de weilanden tot aan de boerderijen aan de overzijde. Hier en daar wat koeien die mij nieuwsgierig aankijken en een valk die stilhangt boven het veld. 

Aan het einde van de weilanden staat een bankje, een mooie plek voor een pauze. Rugzak af, camera af en even niets. Zitten… staren over de velden…. een slok water. Kijkend naar de boerin die verderop de was aan de lijn hangt en de boer die hooibalen versleept met de tractor.  

Tussen de boerderijen door 

De Kasteelroute gaat, afgezien van Kasteel Ruurlo, ook langs verschillende boerderijen. Dit volgende stuk wandel ik over een geasfalteerde weg tussen de boerderijen door. Langs die boerin met haar was en die boer met de hooibalen. Bij de kruising rechtsaf over de weg tot ik een wandelpad kruis aan mijn linkerhand.  

Dat wandelpad ga ik in. Ik zit op twee derde van de Kasteelroute. Vanaf hier ga ik terug het bos in. De route gaat langs maisvelden, bankjes en smalle bospaden. Tot ik uitkom aan de rand van een soort rotonde met zes afslagen. 

Het heideveld 

In het midden van de rotonde ligt een kleine heuvel met bovenop een bankje. Een jong gezin zit op het bankje te genieten van een pauze, met iets te drinken en een koekje. We kletsen wat en de kleine jongen vraagt enthousiast of ik ook een koekje lust. Glimlachend om zijn vriendelijkheid loop ik naar hem toe om het koekje aan te pakken. 

Met een glimlach op mijn gezicht wandel ik om het heideveld heen dat links van mij ligt. De heide staat nog steeds in bloei en het is dan ook zo leuk om hier te lopen. In de zon met de vlinders en bijen om mij heen voelt het gewoon als (na)zomer. Uiteindelijk kom ik weer terug bij de heuvel met het bankje. Het gezin is doorgewandeld en hun plek is ingenomen door een ouder echtpaar.  

Ik neem de vijfde afslag en wandel in een rechte weg terug naar Klimbos Achterhoek. Naar daar waar het ondertussen superdruk is en het gegil van schoolkinderen mij al tegemoet komt.  

Meer Overijssel

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.