Het is een bijzonder iets… de liefde die je kunt hebben voor een specifieke plek of plaats. Het voelt als thuis en je zou er iedere vakantie wel willen doorbrengen. Voor mij is het de Veluwe in Gelderland. Of ik nu wandel over de Veluwezoom in het Zuiden of door de Leuvenumse Bossen in het Noorden. Voor mij is het mijn happy place.
Heel veel jeugdherinneringen
Al van jongs af aan kom ik op de Veluwe. Het is, naast Drenthe en Overijssel, de plek waar wij vakanties vierden. In kleine bungalows logeerde ik samen met mijn ouders en zus in de bossen. ‘s avonds spotten we vleermuizen en in de ochtend gingen we speuren naar herten en zwijnen. We wandelden tientallen kilometers over de Veluwezoom met een natuurgids, een vriend van mijn vader. Of we pakten de witte fietsen van Nationaal Park Hoge Veluwe. Dan doorkruisten we het hele park en maakten mijn zus en ik ruzie over wie de betere fiets had 😉
Elke stukje is anders
Wanneer we het hebben over ‘de Veluwe’, dan hebben we het over een heel groot gebied. Een gebied dat bestaat uit heel veel verschillende subgebieden. En ik geniet van elk stukje. Of ik nu struin over de vele heuvels van de Veluwezoom, door de bossen bij Garderen, Vierhouten of Drie, over het Kroondomein, over het zand van het Wekeromse Zand of Kootwijk, of langs de beken bij Renkum of Wolfheze. Heide, bossen, zand of beken… Elk stukje Veluwe is uniek en mooi.
→ Bekijk meer dan 100 wandelroutes over de Veluwe >>
Liefde van mijn vader
Die liefde voor de Veluwe is meegegeven door mijn vader. Hij kwam er als jongetje al graag. Dan fietste hij met vrienden vanuit Den Haag naar de bossen voor een kampeertripje. Tent achterop en tientallen kilometers fietsen. Zijn liefde is overgeslagen op mij. Een liefde niet per se te verklaren is, maar ik struin heel graag uren te voet door de bossen en over de heide. Ik zou er elke dag wel kunnen wandelen en dan nog is geen wandeling hetzelfde. De liefde voor de Veluwe is zo groot, dat ik daar wil wonen. Er zijn plannen om vanuit de Randstad te verhuizen naar de bossen van Gelderland.
Meer dagboekverhalen
Dagboek van een wandelaar #6: Voor- en nadelen van alleen wandelen
Ik ga bijna elke week alleen wandelen, op avontuur. Een heerlijke manier voor mij om mijn hoofd leeg te maken en mijn zintuigen open te zetten. Dat kan ik alleen maar doen als ik zonder gezelschap ga wandelen. Anders wordt een wandeling al snel een soort van wandelend...
Dagboek van een wandelaar #5: Nieuwe wandelschoenen op maat
Onlangs schreef ik al over mijn wandelblessure: overbelaste achillespezen. Vooral mijn linkerbeen is getroffen. Ik heb last van stramme en pijnlijke hielen, het ene moment meer dan het andere, en niet elke schoen zit lekker tegen die hiel aan. Ik neem jou mee in mijn...
Dagboek van een wandelaar #4: Het leed dat wandelblessure heet
Het begon allemaal eind 2020. Datgene dat nu mijn ‘wandelblessure’ genoemd mag worden. Ik heb namelijk overbelaste achillespezen. Hoe het is ontstaan? Ja dat is een goede vraag. Hoe ik er vanaf kom? Dat is een nog betere vraag... Eind 2020 maakte ik vaker en langere...
Over mij
Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>
Wandelroutes en toegankelijkheid van gebieden verandert nog wel eens. Wandeldingen.nl is niet verantwoordelijk voor eventuele wijzigingen in het veld. Check voor je op pad gaat altijd de website van de (natuur)beheerder voor toegankelijkheid (met hond) en eventuele routewijzigingen.
Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
