Via via hoorde ik over de Moerputtenbrug in Den Bosch. Het zou een bijzondere en unieke plek zijn om te wandelen. Een route deels over een oude spoorbrug en door de omliggende natuur. Ik heb nog niet eerder over een spoorbrug gelopen. Is weer eens iets anders dan een zandpad in het bos. En zo rij ik op een vrijdagochtend naar Brabant
Praktische informatie
De wandeling: Boswachterspad Bruggenroute Moerputten
Afstand: 5 kilometer
Soort wandeling: rondwandeling
Startpunt: Moerputten Parkeerplaats
Parkeren: Moerputten, Deutersestraat, Den Bosch
Markering: gele route
Hond: Mag aangelijnd mee
Het is vrijdagochtend half 8 wanneer ik de parkeerplaats opdraai genaamd Moerputten. Het is een kleine zand parkeerplaats. Mijn auto is de eerste die er geparkeerd staat. Ik stap uit, trek mijn wandelschoenen aan en ga op pad. Vanaf de parkeerplaats loopt er een klein pad naar de start van de route.
Moerputtenbrug
Rond 1850 bloeide in de Langstraat handel en nijverheid. Er was grote behoefte aan een verbinding tussen Den Bosch en Lage Zwaluwe, zo ontstond de Langstraatspoorweg. De Moerputten, de naam geeft het al aan, bestaat uit moer, natte, drassige grond. Het was een onderdeel van het Bossche inundatiegebied, dat diende om ‘s-Hertogenbosch te beschermen tegen overstromingen. Om toch de Langstraatspoorweg aan te kunnen leggen, moesten er doorlaatbruggen komen. Over de Bossche sloot werd dat de Venkantbrug (33 meter) en over de natte gronden de Moerputtenbrug van 600 meter lang.
In 1888 werd gestart met de aanleg. Overstromingen en muggenplagen vertraagde de bouw, maar vanaf 1890 reden er dagelijks 5 treinen. Door de komst van vrachtwagens en het instorten van de industrie werd de spoorlijn onrendabel. In 1987 kreeg een sloper toestemming om de rails te verwijderen. Uiteindelijk zijn de Moerputtenbrug en de Venkantbrug uit handen gebleven van de slopershamer.
Sinds 1998 is het rijksmonument de Moerputtenbrug in handen van Staatsbosbeheer. De restauratie van de brug en de pijlers zijn in 2011 voltooid. (bron: Staatsbosbeheer)
De dijk op
Vanaf de parkeerplaats wandel ik een klein stukje tot aan een trap omhoog, de dijk op. Bovenop de dijk moet ik linksaf. Ik wandel over een pad met hier en daar een bankje aan de zijkant, een trap naar beneden (soms links en soms rechts), maar vooral een pad met veel muggen. Ik realiseer mij dat ik in een gebied loop met veel stilstaand water en besluit dan ook eerst mezelf in te smeren met DEET.
Nadat elk stukje huid is ingesmeerd wandel ik over het pad. Er staan veel eikenbomen langs het pad en ik zie hier en daar waarschuwingen hangen voor de processierups. Ook de rupsen zie ik af en toe in clusters aan de bomen hangen. De mouwen van mijn jasje rol ik naar beneden voor de zekerheid. Maar ik stap toch gewoon door. Aan het einde van het pad zie ik licht. Daar eindigen de bomen en start de Moerputtenbrug
Moerputtenbrug wandelroute
De Moerputtenbrug strekt zich voor mij uit. Het is een schitterend stukje industrie. Onder de brug ligt een groot water vol met waterlelies en ganzen. Om het water heen ligt de Moerputten, het natuurgebied. Ik sta hier ‘s morgens vroeg aan de start van de brug en ik hoor echt alleen maar vogeltjes. Het is een schitterende zonnige ochtend en voor een paar minuten blijf ik gewoon even staan. Even luisteren. Even genieten.
Wanneer ik de eerste stap op de brug zet, voelt het toch een beetje gek. Raar idee om over een brug te lopen waar vroeger de treinen overheen reden. Het is een indrukwekkend bouwwerk. Langzaam wandel ik meter na meter over de brug. Ik kijk regelmatig over de brug in het water, sta stil om te kijken naar ganzen die luid gakkend opvliegen en maak foto’s. Heel veel foto’s. Dit is zo anders wandelen dan ik gewend ben dat ik geniet van elke stap.
Het is pas 8 uur als ik over de brug dwaal en ik ben helemaal alleen. Het is zo fijn om zo vroeg op pad te zijn. De wereld wordt samen met mij nu wakker. Ik voel mij echt remy op de brug.
Einde van een tijdperk
Aan het einde van de brug aangekomen sta ik stil bij een bord met informatie over de historie van de brug. Over de industrie in de 19e eeuw en de komst van de brug. De Moerputtenburg is nu een Rijksmonument.
Vanaf de brug wandel ik over de dijk (die ook aan de andere kant van de brug loopt) verder. Op deze dijk liep vroeger de treinrails en nu ik. Ik wandel door tot ik aan de linkerkant een trap naar beneden zie. De gele pijl geeft aan dat ik die trap af moet en dan ineens… sta ik in een heel ander soort landschap. Het voelt letterlijk alsof ik in een ander tijdperk ben beland. Ik laat het industriële achter mij en stap een meer polderlandschap in.
Een zomerse dag
De zon schijnt behoorlijk en nu ik tussen de bomen uit ben in een open stuk natuur, zijn de muggen verdwenen. Ik trek dan ook snel mijn jasje uit en bind hem om mijn middel. Het voelt hier alsof ik heel diep adem kan halen. Alles is zo open, groen, warm en het ruikt heerlijk naar allerlei wilde bloemen.
Voor mij strekt zich een wit breed pad uit. Het pad draait uiteindelijk zo, dat het parallelloop aan de Moerputtenbrug en de dijk. Ik wandel dus eigenlijk in een grote ovaal vandaag. Rechts liggen brede graslanden en aan de rand wat boerenbedrijven. Links liggen afgesloten velden vol met wilde bloemen. Het zijn gebieden waar Staatsbosbeheer bordjes heeft geplaatst dat het gaat om rustgebied van dieren die er leven.
Wandelend over dat witte brede pad vliegen er zwaluwen rakelings voor en achter mij langs. Ze vliegen van de velden rechts naar links. Tussen de zwaluwen zitten ook tientallen spreeuwen die van boom naar boom vliegen. Vlinders darten van bloem naar bloem en hier en daar zoemt het van de bijen en hommels. Het is dus een echte zomerse dag.
Bijzondere dieren
Ik ben niet de enige op dit pad. Ik kom al snel een ‘medewandelaar’ tegen. Een grote dikke naaktslak gaat over het pad. Heel langzaam neemt hij of zij de tijd om zijn wandeling te maken. Uiteindelijk neem ik een grote stap over de slak heen en vervolg mijn route.
Het is zo mooi met alle wilde bloemen in de berm die groeien. En het ruikt ook lekker haha. Op dit soort momenten ben ik zo blij dat ik het wandelen heb ontdekt en mij zo vrij voel in de buitenlucht. Er vliegen ganzen over. Blijkbaar voelen zij zich ook heerlijk vrij. Het is eigenlijk best gek. Net liep ik nog over een stalen spoorbrug op 37 grote stenen pijlers en nu. Tot nu toe is het een heerlijke Moerputtenbrug wandelroute.
Vlinderbellevue
Langs de kant van het pad links is een klein platform gebouwd met uitzicht over een weide ervoor. Er staan verschillende informatiebordjes.
Pimpernelblauwtje
In 1990 is in de Moerputten van Staatsbosbeheer samen met De Vlinderstichting het pimpernelblauwtje geherintroduceerd. Het is de enige plek in Nederland waar de soort tegenwoordig voorkomt*. Het pimpernelblauwtje is een zeer kwetsbare vlinder, die afhankelijk is van de grote pimpernel plant en bepaalde soorten mieren.
* Deze informatie heb ik van het infopaneel langs de kant van mijn wandelpad
Ik wandel langzaam over het platform, ook wel de vlinderbellevue genoemd. Ik staar over de weide. Helaas ben ik mijn verrekijker vergeten. Mocht jij deze route nog eens willen gaan lopen, neem die dan mee. Met een verrekijker kun je over het veld kijken en speuren naar de zeldzame vlinder. Wie weet vind jij die hier wel een pimpernelblauwtje…
Het halve zolenpad
Zo wandel ik nog een tijdje over dat brede witte pad in de Moerputten. Aan het einde moet ik linksaf en ben ik aangekomen bij het Halve Zolen Pad. Een heerlijk stuk van ongeveer een kilometer over een vlonderpad. Het pad loopt over de moerputten, een drassig stuk moeras. Er vliegen hier weer behoorlijk wat muggen en dus trek ik mijn jasje maar weer aan.
Het pad kronkelt tussen de bomen door. Ik hoor kinderstemmen. Ze worden steeds luider en ik realiseer mij dat dit het eerste geluid is dat ik van mensen tegenkom. Ik wandel door en kom aan bij een trap omhoog. Terwijl ik omhoog loop, komen er een paar kinderen naar beneden. Het is een schoolklasje met meerdere volwassenen als begeleiders. Het is hun pauze momentje.
Dat laatste wordt mij verteld door een aantal van de kids. Ze zijn een jaar of 6 vermoed ik en hebben de grootste verhalen over wat ze gaan doen: wandelen over de brug. Een heerlijk gesprekje volgt waarbij het ene kind het andere aanvult en ik in geuren uitgelegd krijg dat de ene water in zijn beker heeft en de andere pindakaas op haar boterham. Fantastisch gesprek dus.
Nog een vlonderpad in de Moerputten
Vanaf de trap gaat de route een klein stukje over de dijk. Dat is dus de dijk waar ik vanmorgen startte. Na een paar meter is er weer een trap naar beneden. De route geeft aan dat ik die moet nemen en onderaan kom ik uit op weer een stuk vlonderpad. Ik dwaal verder tussen de bomen en planten door.
Een klein stukje maar, want ik sta al snel weer op het veld waar het informatiebord staat. Ik heb twee uur gedaan over de route, maar heb dan ook langzaam gelopen en op allerlei punten stilgestaan.
Het contrast tussen industrie en natuur
Terwijl ik bij de auto mijn wandelschoenen vervang voor mijn gympen, bedenk ik mij dat dit een heerlijke route was. Zo bijzonder om het contrast tussen het industriële van de brug en het natuurlijke van de weides en dieren te ervaren. Het voelt ook echt als een wandeling van twee delen: eerst de Moerputtenbrug en dan de rest.
Sowieso vond ik het heel leuk om het imposante van de brug te zien, tegen de schoonheid van het meer met de waterlelies met de vogels in de zon. Ik kan moeilijk omschrijven welk gevoel mij dat gaf. Maar het was bijna een soort van nietigheid. Zo klein als dat ik als mens ben op die grote lange brug.
De Moerputten als natuurgebied is bijzonder. Sowieso dat hier de plek is waar het pimpernelblauwtje nog voorkomt is uniek natuurlijk. Maar ook de sfeer die er hangt met de zwaluwen, vlinders en alle wilde bloemen. Deze route gaat om mijn lijstje van favorieten!
Meer routes in Brabant
Boswachterspad Mastbos
Nood-Brabant heeft verschillende schitterende natuurgebieden. Oisterwijkse Bossen & Vennen, Kampina, Grenspark Kalmthoutse Heide en de Loonse & Drunense Duinen. Met deze route voeg ik een gebied toe aan het lijstje: het Mastbos. Onder de rook van Breda waan je...
De Kikkerroute Grenspark Kalmthoutse Heide
Eén van de leuke kanten van mijn wandelavonturen is het ontdekken van nieuwe plekken. Voor deze wandelroute ging ik naar zo’n, nog onbekende, plek. Ik reed hiervoor naar de Abdijbossen in Ossendrecht, Noord-Brabant. OP de rand met België ligt hier een pareltje...
Waar kan ik burlende herten zien?
De herfst staat voor de deur en dat betekent: bronsttijd voor de edelherten. Voor mij geldt dat ik deze tijd veel wandelingen op de Veluwe probeer te plannen. Al is het maar om het magische geluid van burlende herten te horen. Het is elk jaar weer een spektakel dat ik...
Deel deze wandeling op Pinterest
Over mij
Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>
Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
