Huis ter Heide is een natuurgebied boordevol met vennen, vlak onder Tilburg in Noord-Brabant. Ik wil er al een tijdje heen voor een wandeling. Vooral vanwege het vlonderpad van Huis ter Heide en de Schotse Hooglanders. Er gaan verschillende routes door het gebied en ik heb voor vandaag gekozen voor de wandelroute Vennen Huis ter Heide van 8 kilometer van Natuurmonumenten.
Praktische informatie
De wandeling: Wandelroute Vennen van Huis ter Heide
Afstand: 8 kilometer
Soort wandeling: rondwandeling
Startpunt: Kruising Spinderpad – Galgeneindsestraat
Parkeren: Parkeerplaats Spinderpad – Galgeneindsestraat
Markering: Groene pijlen of via app van Natuurmonumenten
Hond: Mag aangelijnd mee
Huis ter Heide
Huis ter Heide is een voormalig landgoed tussen de Brabantse dorpen de Moer en Loon op Zand. Niet ver van waar ik de wandelroute vandaag start ligt het oude landhuis. Het werkelijke Huis ter Heide, gebouwd in 1864. Vroeger was dit een uitgestrekt veengebied waar vanaf de 13e eeuw turf werd gewonnen. Drie eeuwen later is het gebied uitgeput en ontstaan de heidevelden. Nu is het landgoed in handen van Natuurmonumenten.
Door het gebied gaan verschillende wandelroutes van Natuurmonumenten. Vanaf diverse parkeerplaatsen zijn de routes goed aangegeven met gekleurde pijlen. De markeringen zijn makkelijk te volgen en daarnaast heb ik ook mijn handen vrij voor het maken van foto’s.
Wandelroute vennen van Huis ter Heide
Eén van de wandelroutes in het gebied is de wandelroute Vennen van Huis ter Heide. Met deze wandelroute kom je langs verschillende vennen, over het plankenpad van Huis ter Heide en misschien ook wel langs de Schotse Hooglanders. De route start vanaf een kleine rommelige parkeerplaats langs de kant van de weg.
Ik ben de eerste die hier de auto parkeert. Na het afzetten van de motor check ik allereerst of ik op de goede parkeerplaats sta. Het klopt. Daarna haal ik mijn wandelschoenen uit de achterbak en trek ze aan. Als laatste is het tijd om de rugzak om te hangen en de auto af te sluiten. Op weg naar de vennen van Huis ter Heide.
Plakkeven
De start is minder leuk. Een stuk wandel ik over asfalt. “Hoop niet dat dit een teken is voor de rest van de route.” denk ik nog. Na een tijdje slaat de wandelroute van het asfalt af het bos in. Dit ziet er beter uit. Een klein stukje verderop langs het bospad staat een bordje dat naar links wijst: Plakkeven. Het is niet volgens de wandelroute, maar het is één van de vennen van Huis ter Heide, dus ik besluit een kijkje te gaan nemen.
Ik kom uit bij een kleine uitkijkplek met zicht op een drooggevallen ven. Normaal staat hier wel water en gonst het in het voorjaar van de kikkers. Maar de droogte eist hier zijn tol.Het is er stil en ik geniet van de rust. Niet voor lang. Geschrokken door mij, schiet er een ree uit het hoge gras vlak naast mij en hij rent en springt door het gras weg. Zoals zij schrok van mij, deed ik dat van haar en voordat ik bedenk dat ik mijn telefoon had kunnen pakken, is ze al veilig weggeschoten tussen de bomen. Jammer, maar ik heb het plaatje nog heel goed in mijn herinnering zitten. En ik weet in ieder geval dat er hier wild zit.
Uitkijken over het Leikeven
Vanaf het plakkeven ga ik op weg naar een volgend ven. Ik loop het bos uit en steek tussen twee graslanden door. Er staan grote elektriciteitsmasten in het hoge gras en op de achtergrond draaien twee windmolens. Dit blijkt wel een teken voor de rest van de wandelroute te zijn trouwens, maar daarover straks mee.
Na nog een klein stukje bos kom ik uit op een kruispunt van wandelpaden. Voor mij zie ik een klein houten bouwwerkje met twee platformen. Het blijkt een soort uitkijktoren bij het Leikeven. Ik betreed de kleine toren. Van het hoogste platform heb ik het beste uitzicht. Ik tuur over het ven en spot heel wat vogels. Het is hier in dit deel van Huis ter Heide een komen en gaan van vogels trouwens. Maar naast de vogels heb ik ook hier uitzicht over de windmolens en de rand van, ik denk, Tilburg.
Ontbijt-break
Onder de uitkijktoren staan twee houten bankjes. Ik besluit hier een kwartiertje te pakken voor een boterham. Ondertussen kan ik op de route kijken waar het vlonderpad van Huis ter Heide is. Ik moet er niet ver vandaan zitten. Misschien kom ik ook wel de Hooglanders tegen. Er liggen op de wandelpaden veel bewijsstukken dat ze hier wonen… Maar waar zitten ze?
Hooglanders in zicht
Vanaf het pauzeplekje ga ik over een breed wandelpad verder. Links van mij liggen de vennen en rechts het bos. Het is een leuk stukje. Om mij heen kijkend spot ik van alles. De specht die erop los timmert, de buizerd die het ven afspeurt naar eten en ooievaars die overvliegen. En… Schotse Hooglanders voor mij op het wandelpad. Ze blokkeren mijn route.
Ik besluit om mijn telelens op mijn camera te schroeven voor wat foto’s van de dieren en ondertussen te bedenken hoe ik deze uitdaging ga tackelen. Je mag weten, ik vind dit reuze spannend. Overal waar ik kijk staan koeien. Uiteindelijk besluit ik door te lopen. De meeste dieren hebben het wandelpad verlaten. Ik stap stevig door en kan vijf meter afstand houden van een kleiner exemplaar. Niet ideaal maar er is geen andere optie.
Vlonderpad Huis ter Heide
Wanneer ik stevig doorloop kom ik erachter dat de dieren zich hebben verzameld bij de start van het vlonderpad. Als soort van welkomstcomité ofzo. Hier durf ik te stoppen, foto’s te maken en een video te schieten van de dieren en het vlonderpad.
Het Vlonderpad van Huis ter Heide is 25 meter lang en gaat over het grote Moerven heen. Normaal gesproken staat het vlonderpad in het water, hoor je kikkers en zie je vanalles vliegen. Maar die droogte he… Het vlonderpad staat nu op een droge bodem en het Moerven is geslonken tot een kleiner ven. Daar waar nog water staat spot ik tientallen ooievaars, ganzen en meeuwen. Ik wandel over de houten planken naar de overkant.
Tweede uitkijktoren
Vanaf het vlonderpad gaat de wandelroute langs nog veel meer vennen van Huis ter Heide. Ik moet alleen toegeven dat de route vanaf hier wat saai gaat worden. Voor een hele lange tijd wandel ik over een breed graspad tussen de vennen door. Het uitzicht dat ik heb is niet bijzonder, wanneer we de tientallen ooievaars bij de vennen niet meerekenen. Ik kijk uit over de vennen en velden met aan de rand elektriciteitskabels, windmolens en een vuilstortplaats.
Onderweg kom ik nog een tweede uitkijktoren tegen. Ook deze beklim ik natuurlijk. De toren geeft een mooi uitzicht over het Moerven. Normaal zou je hier meer water zien en stonden de vogels dichterbij. Ik zie nu vooral veel drooggevallen velden en in de verte de vogels.
Tussen de koeien door naar de auto
Zo kronkelt Wandelroute vennen van Huis ter Heide tussen verschillende vennen door. Het gebied zelf is best mooi, maar ik kan maar niet wennen aan die vuilstort. Ik hoor de machines en zie zwermen met vogels op de hoge berg staan. Wanneer ik met mijn telelens inzoom, zie ik dat er op de berg ontzettend veel… ooievaars staan. Ik heb in mijn leven niet zoveel van deze dieren bij elkaar gezien.
Het laatste deel van de wandelroute gaat door een weiland met koeien heen terug naar de auto. De koeien staan een heel stuk verderop en daar ben ik best blij mee. Ik heb in weilanden altijd flashbacks naar een minder geslaagde wandeling door weilanden. Iets waar koeien stieren bleken te zijn.
Wandelroute Vennen bij Huis ter Heide
Laat ik het maar gelijk zeggen: deze wandelroute komt niet in mijn top tien. Het vlonderpad is het leukste deel van het Huis ter Heide dat ik heb gezien. De rest was erg eentonig. Door de uitzichten voelde ik mij ook niet enorm in de natuur. Ik had meer verwacht van deze wandelroute als ik eerlijk ben.
Natuurlijk zitten er leuke dingen aan elke wandelroute. Zo vond ik de ontmoeting met de Schotse Hooglanders super leuk. Ja ook spannend, maar dat is altijd goed bij deze dieren. Ze blijven onvoorspelbaar. Ook de vele ooievaars was leuk om mee te maken. Verder ben ik altijd blij om buiten te zijn, dus ik was echt wel blij buiten. Maar echt indruk heeft de route niet gemaakt. Misschien dat het in de lente, met meer water en kikkers in de vennen, meer indruk maakt.
Meer routes in Brabant
Boswachterspad Mastbos
Nood-Brabant heeft verschillende schitterende natuurgebieden. Oisterwijkse Bossen & Vennen, Kampina, Grenspark Kalmthoutse Heide en de Loonse & Drunense Duinen. Met deze route voeg ik een gebied toe aan het lijstje: het Mastbos. Onder de rook van Breda waan je...
De Kikkerroute Grenspark Kalmthoutse Heide
Eén van de leuke kanten van mijn wandelavonturen is het ontdekken van nieuwe plekken. Voor deze wandelroute ging ik naar zo’n, nog onbekende, plek. Ik reed hiervoor naar de Abdijbossen in Ossendrecht, Noord-Brabant. OP de rand met België ligt hier een pareltje...
Waar kan ik burlende herten zien?
De herfst staat voor de deur en dat betekent: bronsttijd voor de edelherten. Voor mij geldt dat ik deze tijd veel wandelingen op de Veluwe probeer te plannen. Al is het maar om het magische geluid van burlende herten te horen. Het is elk jaar weer een spektakel dat ik...
Deel deze wandeling op Pinterest
Over mij
Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>
Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
