De zon schijnt, de wind waait door de bomen en ik ben onderweg. Onderweg naar een natuurgebied, ergens in Nederland. Op de bijrijdersstoel staat mijn rugzak gevuld met wat eten, drinken, een wandelkaart, powerbank en cameralenzen. In de achterbak liggen mijn wandelschoenen en in de bekerhouder naast mij staat een travelmok met warme koffie.
Dit is zo ongeveer hoe elk wandeldag voor mij start. Een avontuur, ergens in de bossen, in de duinen, op de heide of in de polder van Nederland. Alleen. Me, myself and I en mijn wandelschoenen. Voor mij voelen deze wandeltochten als een avontuur.
Betekent dit dat ik de hoogste bergen beklim? De moeilijkste trails bewandel? Of de langste afstanden afleg? Nee. Een wandeling hoeft niet groots en meeslepend te zijn om als avontuur te voelen. Het avontuur zit hem, voor mij in ieder geval, in kleine dingen.
“Voor mij start een wandelavontuur al op het moment dat ik met mijn kop koffie in de auto stap.”
Alleen; op mezelf aangewezen
De zon is pas net op en ik wandel door het Deelerwoud op de Veluwe. Overal om mij heen hoor ik allerlei spannende geluiden uit de struiken komen. Een beetje gespannen en bewust van wat er om mij heen gebeurt, wandel ik over het bospad. Ik voel en weet gewoon, dat er ergens in de struiken, iets anders loopt, dan ik.
Dit zijn momenten die ik wel vaker meemaak tijdens wandelingen op de Veluwe. Ik voel spanning, misschien wel een klein beetje angst. Ik ben mij er heel erg van bewust dat ik op mezelf ben aangewezen. Als er nu iets gebeurt ben ik alleen en is hulp ver weg.
En juist dat, is wat het voor mij een wandelavontuur maakt. Ik ga spanning en angst niet uit de weg en vertrouw op mijn eigen kennis en verstand. Ik ga steeds een stukje verder, mijn grenzen verleggend. Maar het alleen wandelen kan ook zijn nadelen hoor 😉
Tip! Alleen gaan kan best spannend zijn, daar ben ik heel eerlijk in. Er zijn een aantal dingen die je kunt doen om het makkelijker te maken voor jezelf. Eén van die dingen, is je thuisfront (gezin, moeder, zus of buurvrouw) laten weten waar je heen gaat. Op die manier is er altijd iemand die weet waar je bent. Meer tips vind je hier >>
Het onbekende tegemoet
Ik vind het heerlijk om elke week een nieuw gebied te ontdekken. Vooraf stippel ik een wandelroute uit, maar hoe het er daadwerkelijk uitziet en of ik de route leuk ga vinden, tja dat is altijd de vraag. Ik ga eigenlijk, hoe dramatisch het ook klinkt, het onbekende tegemoet. Daarvoor hoef ik dus niet naar de andere kant van de wereld.
Het niet weten wat er komt na die bocht of wat het volgende wandelknooppunt gaat brengen, is wat bijdraagt aan het gevoel van avontuur. En ja een paaltje missen of verdwalen kan dan wel eens gebeuren. Gelukkig is er dan vaak nog wel het gprs signaal op mijn telefoon.
Tip! Wil jij nou ook nieuwe gebieden ontdekken, dan hoef je van mij echt niet gelijk naar de andere kant van Nederland te rijden, als je dat spannend vindt. Voor mij is een avontuur misschien op de Veluwe en voor jou misschien wel in het dorp verderop. Als het voor jou uit je comfortzone is om daarheen te gaan, dan is dat jouw wandelavontuur voor de volgende keer.
“Een avontuur hoeft niet groots en meeslepend
te zijn.”
Nieuwe gebieden ontdekken
Op een kruising in Nationaal Park Dwingelderveld. Hier zou een paaltje moeten staan met daarop een pijl, maar die is er niet. Ik heb twee opties: linksaf of rechtdoor. Ik zoek nog een tijdje naar naar de paal tussen de struiken maar er mist toch echt een bordje. Ok, terugvallen op gezond verstand.
Tijdens mijn rijlessen zei mijn instructrice altijd: “Als ik niks zeg dan gaan we rechtdoor.” En dat houd ik nu ook maar aan. Bij gebrek aan een pijl, ga ik rechtdoor. In het ergste geval moet ik een heel stuk teruglopen. Na wat een kwartier lopen blijkt te zijn over een lang recht pad zie ik van verre al een paaltje staan. Ik heb goed gegokt dit keer.
Ontmoetingen met (wilde) dieren
Of het nu gaat om een wild zwijn op het wandelpad of vijftien stieren in een wei… Dieren zorgen er bijna altijd voor dat een wandeling een wandelavontuur wordt. Met een wandeling in de natuur ben ik te gast in de natuurgebieden waar de dieren wonen. Ik moet mij dus aanpassen aan hen. Dat is wat mij altijd geleerd is.
Als er dus een kudde wilde ponies op het wandelpad staat, dan ga ik er omheen. Ook wanneer ik dan door de struiken en tussen de bomen heen moet. Daar ging ik dan ook op een herfstochtend op de Veluwezoom en onlangs nog op Plantage Willem III (Utrechtse Heuvelrug). Dan zit mijn rugzak weer vast aan een tak of blijf mijn camera hangen achter een struik. Haha geloof mij, zoiets maakt een wandeling al snel avontuurlijk.
Maar ook wanneer er een Schotse Hooglander of een wild zwijn heel dichtbij opduikt. Mijn hartslag versnelt, zweetdruppeltjes vormen zich op mijn voorhoofd en ik denk heel snel na over wat ik zo’n situatie moet doen. Deze spanning, die tot nu toe altijd goed is afgelopen, is AVONTUUR in hoofdletters.
Tip! Ontmoetingen met wilde dieren zijn fantastisch, maar kunnen ook behoorlijk spannend zijn. Het is dan ook belangrijk dat je weet wat je wel en vooral niet moet doen. In mijn blog Veilige ontmoetingen met wild geef ik adviezen over de omgang met wild tijdens je wandelingen, vanuit mijn ervaringen. Download daar ook mijn gratis handout met alle tips compact en overzichtelijk bij elkaar.
“Dieren zorgen er bijna altijd voor dat een wandeling een wandelavontuur wordt.”
Genieten op een bankje
Het klinkt heel suf, zitten op een bankje, maar meer dan de helft van de avonturen die ik beleef, starten zittend op een bankje. Zoals de ontmoetingen met wildvreemde mensen en de gesprekken die ik met hen voerde, zittend op een bankje. Al die gesprekken dragen voor mij bij aan het beleven van het wandelavontuur.
Zitten op een bankje betekent voor mij ook stil zitten en zijn. En als ik daar dan een tijd zit en weinig beweging maak, gebeurt het nog wel eens dat er ergens in de buurt wild tussen de bomen verschijnt. En die paar momenten dat ik die ree wel zie staan op de Sallandse Heuvelrug en hij mij niet… die waren heel bijzonder.
Extra avontuurlijk: een overnachting
Tegenwoordig hang ik nog een extra dimensie aan mijn wandelavonturen. Ik boek af en toe een overnachting voor of na een wandeling. Zo ga ik binnenkort voor mijn werk naar Apeldoorn en overnacht daar van donderdag op vrijdag. Ik heb een extra overnachting geboekt naar de zaterdag om dan ‘s morgens lekker te gaan struinen over De Veluwe. Dat nachtje weg, het eten in mijn eentje, slapen op een onbekende plek, maken het voor mij een beetje spannend, maar vooral weer heerlijk anders dan standaard en dus avontuurlijk.
Van wandelen naar wandelavontuur
Dit is hoe ik van mijn wandeling een wandelavontuur maak. Ik maak van elke tocht een uitje, neem de tijd om buiten te zijn, sta regelmatig stil om te luisteren en te kijken, ga in mijn eentje een kop koffie drinken en maak een praatje met allerlei mensen onderweg.
Het is dus allemaal niet zo groots en al helemaal niet meeslepend. Ik ben er dan ook van overtuigd dat ook jij wandelavonturen kunt beleven. Je hoeft alleen maar die eerste stap te zetten. En die stap is voor iedereen anders. Misschien is het voor jou een ander gebied bezoeken, of jezelf uitdagen in de lengte van de wandeling. Maar het kan ook zitten in het vaker stilstaan en een luisteren en kijken of je wild kunt spotten. En als je nu echt eens gek wilt doen, ga dan eens in je eentje op een terras zitten voor een drankje tijdens je wandeling. Dat is pas echt een avontuur 😉
“Elk wandelavontuur begint met een eerste stap.”
Meer over wandelavonturen
Vijf redenen om een ochtendwandeling te maken
Het is nog donker buiten wanneer ik een kop koffie in de standaard van mijn auto zet en de motor start. Vandaag staat er een ochtendwandeling op het programma op de Veluwe met als doel de zonsopkomst op een zandvlakte. Dit is hoe ik het liefste mijn vrije dagen start....
Mooie wandelroutes: 8 manieren om ze te vinden
Nederland zit bomvol met wandelpaden en - routes. Elke provincie en elk natuurgebied kent zijn wandelavonturen. Wil je struinen door de duinen? Genieten van een Langeafstandswandeling? Wil je wandelen over boeren weilanden? Wil je starten op een parkeerplaats, een...
Camino – Graeme Simsion en Anne Buist
Martin en Zoë zijn beiden op zoek naar iets… of misschien wel op de vlucht voor iets. De ene Amerikaans en de andere Engels. Ze besluiten allebei om de Camino te wandelen, van Cluny van Santiago. De lange Camino. Onderweg komen ze zichzelf tegen en elkaar. Samen met...
Deel deze wandeling op Pinterest
Over mij
Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>
Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
