Het begon allemaal eind 2020. Datgene dat nu mijn ‘wandelblessure’ genoemd mag worden. Ik heb namelijk overbelaste achillespezen. Hoe het is ontstaan? Ja dat is een goede vraag. Hoe ik er vanaf kom? Dat is een nog betere vraag…
Eind 2020 maakte ik vaker en langere wandelingen dan in de maanden ervoor. Minimaal één keer per week trok ik er op uit voor 10 tot 15 kilometer. En dat ging prima. Ik had nergens last van. Totdat opmerkte dat ik na een wandeling wat stijve hielen had. Als ik dan even gezeten had op de bank en weer opstond, dan was het heel stram wandelen. Maar dat trok ook snel weer weg, dus ik gaf er niet veel aandacht aan.
Begin januari van dit jaar liep ik in Brabant een wandelroute en tijdens de laatste kilometers deden mijn hielen pijn. Vooral rechts. Ook het autorijden naar huis was, laten we zeggen, uitdagend. Met gas geven leun je toch op je hiel en dat was kort gezegd best pijnlijk. ‘s Avonds thuis merkte ik op dat er een bult zat op mijn rechterhiel. Vreemd.
Ik belde die maandag de huisarts en kon die dag nog terecht. Een opgestroopte achillespees was de conclusie van de dokter. Of ik nieuwe schoenen droeg. Nou nee, ik heb deze wandelschoenen al acht jaar en zelfs nog nooit een blaar gelopen. Nou ja hoe het ontstaan was, is minder belangrijk. Ik moest drie weken rust houden. Die bult zou vanzelf verdwijnen.
Toch overbelaste achillespezen
Nou zo makkelijk ging deze wandelblessure dus niet weg. Drie weken rust waren niet de oplossing. Ik had namelijk naast die bult ook aan mijn linkervoet pijn ondertussen, dus terug naar de huisarts. Aangezien ik in een grote praktijk zit qua huisarts, had ik nu een andere huisarts. Ik bleek niet alleen een opgestroopte achillespees, maar ook overbelaste achillespezen. Ja lieve mensen, als ik iets doe dan doe ik het ook ‘goed’.
Houd nog maar een maand of twee rust zei de huisarts en ik kreeg oefeningen mee om de kuitspier op te rekken. Ik heb braaf de weken erna rust gehouden en de last kwam en ging. De ene dag had ik meer last dan de andere dag, maar wandelen zat er gewoon even niet in.
Teveel rust is ook niet goed
Eind maart was ik op vakantie en ik wilde een kort tochtje proberen. Ik trok mijn wandelschoenen aan voor 2,5 kilometer. Dat ging ok, maar niet soepeltjes. Ik kwam erachter dat mijn wandelschoenen niet lekker meer zaten. En waarom bleef ik nou zo’n last hebben van deze wandelblessure? De volgende stap naar beterschap was voor mij de fysiotherapeut.
Ik vertelde over mijn klachten en kreeg extra oefeningen. En het allerbelangrijkste advies: ga weer lopen. Geen vele kilometers, maar ik moest starten met twee kilometer en kijk wat er gebeurde. Op mijn gympies. En dus ging ik rondje lopen door mijn wandelplaats. Langzaam bouwde ik de afstand op tot 4 kilometer.
De huidige stand van de wandelblessure
Nou de huidige stand is dat ik nog steeds last heb van mijn achillespezen. Of ik wel beterschap merk? Ik zou het niet meer weten. Als het zo is, dan is het minimaal en gaat het super langzaam. Ik wandel drie a vier keer in de week. Meestal een rondje door mijn woonplaats van nu nog maximaal 3,5 kilometer en bouw dat super langzaam op. Sinds een paar weken rij ik één ik per weekend naar een leuk wandelgebied en ga daar een korte route lopen van ongeveer 4 kilometer. En dat alles op mijn gympies.
Datgene wat de last tijdens het wandelen een stuk vermindert is wandelwol. Wandelwatte?? Nou wandelwol. Ik kreeg de tip via een lange afstandswandelaar. Het is wol dat je aanbrengt als extra zacht laagje. Dan drukken schoenen minder op pijnlijke plekken. Zo kun je het aanbrengen om blaren te voorkomen, pijnlijke tenen tegen te gaan en bijvoorbeeld onder likdoorns. Ik heb het online aangeschaft en moet zeggen, het is heel fijn spul. Het neemt niet al mijn pijn weg, maar wel een deel.
Accepteer ik deze wandelblessure?
Het accepteren van het feit dat ik niet of minder kan wandelen heb ik redelijk onder controle. Natuurlijk heb ik ook mijn momenten dat ik hard mag gillen of huilen van mezelf. Maar over het algemeen bederft het mijn ‘happy zijn’ niet.
Ik heb de afgelopen maanden de tijd die ik ‘overhield’ gebruikt voor het starten van een business traject van 10 weken, het omzetten van mijn website en het schrijven van veel, heel veel blogs, die in de komende maanden live gaan. Ik ben gestart met het schrijven van een nieuw ebook dat snel live gaat en ik heb gewerkt aan een nieuwe naam en vormgeving van mijn blog. Dus ik heb niet stilgezeten en ik weet bijna zeker, dat wanneer ik wel had kunnen wandelen, ik nu geen nieuwe website had gehad. Daar had ik dan geen tijd voor gehad.
Natuurlijk mis ik het wel heel erg en ben ik blij dat ik de laatste weken in ieder geval weer op korte avonturen mag gaan en dus weer met mijn auto door Nederland tuf. Ik bezoek weer mooie gebieden en heb weer nieuwe routes voor mijn blog.
En ja ik zie de ironie… Een blog over wandeldingen en niet kunnen wandelen haha. Maar die wandelblessure geeft ook weer stof om over te schrijven. Maar deze blessure had van mij niet zo lang hoeven duren.
Hoe nu verder?
Ja hoe nu verder? Dat is een goeie vraag. Nou ik ga sowieso begin juni nieuwe wandelschoenen op maat laten aanmeten. Ik ga daarvoor naar Sport 2000 in Driebergen (www.wandelschoenopmaat.nl). Zij zijn gespecialiseerd in het aanmeten van wandel-, ski- en hardloopschoenen voor probleemvoeten. Door middel van een scan, een wandelanalyse en een vragenlijst gaan we hopelijk samen komen tot goed passende schoenen.
Daarnaast hoop ik door de tijd te nemen en langzaam het aantal kilometers op te bouwen mijn achillespezen de rust te geven die ze nodig hebben en ik mijn wandelblessure gedag mag zwaaien. Maar mocht iemand dé tip hebben voor mijn overbelaste achillespezen, laat het mij weten. Na ruim 5 maanden probeer ik (bijna) alles 😉
Meer dagboekverhalen
Dagboek van een wandelaar #7: 10 Bijzondere ontmoetingen
Als solowandelaar maak ik heel regelmatig een gesprek met vreemde mensen en soms zijn er gesprekken, die blijven je bij. Die maken indruk. Soms doordat de persoon iets bijzonders vertelt, andere keren omdat ik nieuwe kennis opdoe door het gesprek. Nog geen enkele keer...
Dagboek van een wandelaar #6: Voor- en nadelen van alleen wandelen
Ik ga bijna elke week alleen wandelen, op avontuur. Een heerlijke manier voor mij om mijn hoofd leeg te maken en mijn zintuigen open te zetten. Dat kan ik alleen maar doen als ik zonder gezelschap ga wandelen. Anders wordt een wandeling al snel een soort van wandelend...
Dagboek van een wandelaar #5: Nieuwe wandelschoenen op maat
Onlangs schreef ik al over mijn wandelblessure: overbelaste achillespezen. Vooral mijn linkerbeen is getroffen. Ik heb last van stramme en pijnlijke hielen, het ene moment meer dan het andere, en niet elke schoen zit lekker tegen die hiel aan. Ik neem jou mee in mijn...
Over mij
Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>
Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
