Soms wil ik na werktijd gewoon een rondje wandelen dichtbij huis. Geen uur in de auto richting Brabant, Noord-Holland of Utrecht. En zo kwam ik uit bij Polderpark Cronesteyn, het grootste park van Leiden met maar liefst 6 km aan wandelpad. En zo vertrek ik op een zonnige, warme maandagmiddag om te wandelen bij Leiden en zet ik nog geen 20 minuten later de eerste stappen in het park. Gewoon dichtbij in Zuid-Holland.
Praktische informatie
De wandeling: Rondje Polderpark Cronesteyn
Afstand: 5,5 kilometer
Soort wandeling: rondwandeling
Startpunt: Parkeerplaats op de hoek van de Vlietweg met de Europaweg
Parkeren: Parkeerplaats op de hoek van de Vlietweg met de Europaweg
Markering: Komoot app
Ik wandel het park in vanaf de hoek van het Cronesteinpad met het Knotterpad. Vanaf het eerste moment voel ik gelijk dat dit niet zomaar een ‘stadspark’ is. Dit is een park waar koeien grazen, een boer zijn boerderij heeft, mensen fietsen, wandelen en kinderen spelen. Je zou bijna het drukke verkeer naast het park vergeten 😉
Polderpark Cronesteyn
Polderpark Cronesteyn is niet alleen de moeite waard omwille van het landschap, het is ook een historisch monument. De Romeinen hebben heel wat sporen achtergelaten. In de Middeleeuwen en nog lang daarna werd de polder gedomineerd door een imposant kasteel, thuishaven van beurtelings edelman en rijke stedeling. Hiervan resten alleen nog de fundamenten op het eiland in het Landgoedbos. (bron: IVN.nl)
De route start met een wit schelpenpad. Ik wandel met de drukke weg rechts achter de bomen en weilanden aan de linkerkant. Zwart witte koeien staan en liggen te herkauwen, terwijl ze, net als ik, genieten van de warme zon.
Ik loop tussen bomen door, langs nog meer weilanden, alsmaar over dat witte schelpenpad. Het geluid van het verkeer hoor ik al snel niet meer. Ik geniet zo van het heerlijke weer en het nieuw ontdekte park dat ik mijn gedachten niet meer focus op het verkeer.
Het Knotterpad wandel ik helemaal rechtdooor, steek een bruggetje over en kom uit op het Boerenpad. Voor mij doemt een schitterend groot gebouw op. Het ziet eruit als een oude school of iets. Thuis zoek ik op wat het gebouw is en het blijkt een oud klooster te zijn, Huize Weipoort.
Huize Weipoort
Huize Weipoort is de naam van het in 1926 gebouwde kruisherenklooster, toen nog Mater dolorosa genoemd, aan de rand van Leiden (op de grens met Zoeterwoude) en naast polderpark Cronesteyn. In maart 1925 kocht de Orde der kruisheren een terrein van 1,25 ha. langs de Vrouwenweg aan de hoek van de Meerburgerwetering in het toenmalige Zoeterwoude. De Kruisheren hadden toen twee kloosters in Nederland, in Cuijk en in Uden. In de jaren zestig werd het klooster verkocht, wegens teruglopende interesse. Sinds de jaren tachtig is het complex in gebruik als studentenhuisvesting. (bron: vrouwenweg.nl)
Het klooster is een groots en indrukwekkend gebouw dat letterlijk opdoemt van achter de dijk naast het wandelpad. Ik besluit er een stukje heen te wandelen en van dichterbij te bekijken. Aan de ‘rommel’ achter de ramen van het gebouw is te zien dat het momenteel gebruikt wordt als appartementencomplex voor studenten. Nou deze studenten hebben in ieder geval een schitterend uitzicht 😉
De volkstuinen van Polderpark Cronesteyn
Terug naar het Boerenpad wandel ik voor het klooster langs en neem de bocht van het pad linksaf. Ik wandel een stukje door en steek daarna links tussen de bomen door. Ik kom terecht op een wandel- en fietspad, dat langs de volkstuinen loopt. Het is een leuk stuk om te wandelen. De tuintjes liggen er mooi bij, bloemen bloeien en bijen zoemen.
Hier en daar zitten mensen lekker in hun tuin of zijn aan het werk met water geven of onkruid wieden. Een ‘goedemiddag’ klinkt, wanneer ik oogcontact maak met één van hen. Ik kijk mijn ogen uit naar de mooie creaties die sommige mensen van hun tuintjes hebben gemaakt. Tussen de tuinen door lopen verschillende smalle slootjes, waar flink wat waterlelies op groeien. Idyllisch, is hoe ik dit stukje bijna zou willen noemen.
De moerastuin
Vanaf de volkstuinen gaat de route over op smalle paden en naar, wat mij betreft, de leukste plek van de route: de moerastuinen. Het is een plekje, verscholen van alles en iedereen. Ik hoor alleen maar vogels, kikkers en het gefladder van libellen. Er hangt een fijne warmte en serene rust.
Er loopt een pad van platgedrukt gras dat een beetje aangeeft welke kant ik op moet wandelen, maar eigenlijk dwaal ik door het gebied. Ik ga kijken aan de waterkant naar de vele ganzen, die hier zwemmen en geniet van de doorkijkjes naar kleine bruggetjes.
De moerastuin is een wilde tuin en bestaat uit drie eilandjes, waarvan ertwee via bruggetjes te bereiken zijn. De derde is niet toegankelijk voor publiek. Er zijn in verschillende seizoenen bijzondere planten te vinden en het is voor veel vogels een plek van rust, vooral het afgesloten eiland.
Heerlijk wandelen bij Leiden
Na de moerastuin kom ik terug op wat meer gebaand wandelpad, om het maar zo te omschrijven. Het is duidelijk van polderpark Cronesteyn een populaire plek is om te wandelen bij Leiden. Veel mensen zijn hier te vinden op deze mooie maandagmiddag. Moeders met kinderen in bakfietsen, oudere stellen op de elektrische fiets, hardlopers en wandelaars. Allerlei mensen maken gebruik van het park.
Ik wandel een stukje via het fietspad naar een bruggetje aan mijn linkerhand. Ik steek de brug over en kom op een smal pad met hier en daar wat knotwilgen langs het pad. Het pad gaat tussen weilanden door. Het is een rustig pad en ik kom helemaal niemand tegen. Ik kijk naar de koeien in de weilanden en de vogeltjes die van boom naar boom vliegen.
Verderop rechts zie ik een gebouw met verschillende kleine weides er omheen en een terras. Dat moet De Tuin van de Smid zijn. Dat is het volgende punt waar ik heen loop.
De Tuin van de Smid
De Tuin van de Smid is de horecagelegenheid in Polderpark Cronesteyn. Het is gevestigd in het oude bezoekerscentrum en eigenlijk zoveel meer dan alleen een ‘horecagelegenheid’. Je komt er van alles tegen. Schapen, varkens, geiten, kippen, ezels en pony’s. Het is er echt een oase van rust.
Ik ga zoek een plekje in de schaduw en vind deze al snel aan een picknicktafel naast de ingang. Het terras is een komen en gaan van mensen met en zonder kinderen. Van een vriendin, die in deze omgeving woont, hoor ik later dat De Tuin van de Smid een bekende plek is onder Leidenaren.
Ik kies voor een lekkere citroenlimonade en vraag of ik één van de flessen zonnebrand mag gebruiken, die in een mandje bij de deur hangen. “Ja natuurlijk!”, zegt de vrolijke dame en geeft mij een fles aan. Ik heb mij thuis al ingesmeerd maar merk dat mijn nek nog wel een extra laagje kan gebruiken.
Na een heerlijk klein half uurtje op het terras, waarin ik leuke gesprekken voer met de meiden die er werken en andere mensen op het terras, kies ik nog een ijsje van de kaart, reken af en maak mij klaar voor de laatste kilometers van de route. Ik heb er nog een 1,5 te gaan voor ik weer bij de auto ben.
Landgoedbos Polderpark Cronesteyn
Vanaf het terrein van De Tuin van de Smid, loop ik door het klaphekje aan de achterzijde richting de waterspeelplaats. Het is er niet heel erg druk, ondanks het lekkere weer. Een aantal kinderen spelen met water en modder. En terwijl ik daar zo naar kijk, zou ik zo mee willen spelen. Zandtaartjes bakken en in de moddersoep roeren haha.
Na een rondje rondom de waterspeelplaats, loop ik langs de bijenstal. Nou ja, het is dat er een bordje staat dat het een bijenstal is, want eerlijk gezegd ziet het er allemaal een beetje overwoekerd uit haha. Ik steek het fietspad over en kom terecht op een smal pad achter de camping. Als ik dacht dat de bijenstal overwoekerd was, dan is dit pad pas erg. Na de mooie, ruime en lichte paden die ik al bewandelde op Polderpark Cronesteyn, is dit het donkere, duistere broertje. Het is een wat meer boomrijk stukje en er zwermen wat muggen tussen de bomen door.
Na het smalle pad kom ik uit op een kruising. Voor mij ligt een eilandje met water er omheen en om dat water loopt een pad. Later vind ik via de website van de IVN de volgende informatie terug over dit stukje:
Er zijn aanwijzingen dat de Knotterpolder lang voor het begin van de jaartelling bewoond is geweest. De (Oude) Rijn vormde vanaf het midden van de eerste eeuw de noordelijke grens van het Romeinse rijk. In de Roomburgerpolder lag (en ligt een halve meter onder de grond) het Romeinse fort Matilo. In de Knotterpolder was een nederzetting. Tijdens de aanleg van het polderpark is vroeg Middeleeuws aardewerk gevonden. Rond 1300 stond er een gebouw in het gebied dat bekend stond als Heer Wouterswerf. Een aantal vooraanstaande families heeft het kasteeltje in bezit gehad. In de loop van de tijd werd het kasteel groter.
De naam Cronesteyn, in allerlei spellingsvariaties, komt vanaf het begin van de zestiende eeuw in geschreven bronnen voor. De naam is ontleend aan het geslacht Van Cronenburg.
In de zestiende eeuw tijdens de 80-jarige oorlog werd het kasteel grotendeels afgebroken in opdracht van gemeente Leiden om niet als schuilplaats voor de Spanjaarden te kunnen dienen. In de zeventiende eeuw werd het weer opgebouwd . Tegen het einde van de achttiende eeuw werd het definitief afgebroken. Nu vinden we alleen nog de slotgracht terug.
Het eilandje dat voor mij ligt is dus waar het kasteeltje Heer Wouterswerf heeft gestaan en het water is de slotgracht. Ik wandel rechts rondom de slotgracht en volg het pad, tot ik halverwege rondom het eiland ben en steek dan rechtsaf terug naar een breed pad. Het blijkt het Cronestein pad te zijn dat mij terug leidt naar mijn auto, zo’n 25 meter verderop.
Verrassend gebied zo dicht bij huis
Polderpark Cronesteyn is een verrassing voor mij. Niet alleen dat er zo dichtbij huis een heerlijk wandelgebied is, maar ook polderpark zelf. Wat een intense rust en verscheidenheid. Ondanks dat ik weet dat ik aan de rand van een stad ben, is het toch ook net of ik in het groene hart wandel.
Wanneer ik denk aan Wandelen bij Leiden had ik nooit kunnen denken aan een park waar je kikkers kunt spotten, koeien ziet grazen en unieke wilde bloemen ziet groeien. En ja je hoort de auto’s en merkt soms echt wel dat je in de Randstad bent, maar ik had al snel meer oog voor mijn omgeving, dan het geluid.
Ik vind Polderpark Cronesteyn een heerlijke uitvalsbasis voor een rondje op een middag na een dag werken. Of voor een wandeling met een vriendin om daarna lekker een drankje te doen op het terras van De Tuin van de Smid.
Wandelen in Zuid-Holland
De mooiste herfstwandelingen in Nederland
De herfst is, wat mij betreft, het beste seizoen voor lange boswandelingen. De kleuren en de geuren zijn elk jaar in oktober en november weer indrukwekkend. In dit artikel deel ik de mooiste locaties in Nederland voor jouw herfstwandelingen. Waar wacht je nog op? Trek...
Boswandelingen, de 15 mooiste bossen in Nederland
Ik weet niet hoe jij erover denkt, maar de herfst is toch wel het mooiste seizoen. Ik maak in deze tijd van het jaar het liefste lange boswandelingen. Met de geuren en kleuren van de herfst om mij heen. Een regen van gekleurde bladeren. En een tapijt van eikels,...
Trage Tocht Meijendel
Meijendel is Nationaal park de Hollandse Duinen en ligt in Zuid-Holland. Ik ben in Meijendel voor het wandelen van een Trage Tocht. Deze Trage Tocht is 13 kilometer en gaat onder andere door het bijzondere Bierlap & Kijfhoek. Het is een woensdagmiddag 17.00 uur...
Deel deze wandeling op Pinterest
Over mij
Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>
Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.
