Wandelroute Beeckestijn: een buitengewone plek

Het begin van een goudgele gloed hangt over Buitenplaats Beeckestijn. Er is een gevecht gaan tussen het felgroene van de zomer en het goudgeel van de herfst. Windvlagen zorgen voor een eerste tapijt van bladeren. Als helicopters dwarrelen ze door de lucht. Ik zit op het terras van de brasserie en kijk terug op een buitengewone wandelroute over Beeckestijn, een buitenplaats in Noord Holland. 

Buitenplaats Beeckestein

Eerder die ochtend liep ik vanaf de parkeerplaats naar het startpunt. Wow! Voor mij ligt het witte landhuis Beeckestijn te baden in het zonlicht. Vergezelt links en rechts door het Koetshuis-Zuid en Koetshuis-Noord en een kloosterwoning. In één van die koetshuizen zit nu een brasserie gevestigd. Die ene waar ik hierboven al over schreef, waar ik na de wandeling op het terras neerstrijk voor een kop koffie. De route start bij knooppunt 80, waar ik nu naast sta en loopt rechts van het huis langs de buitenplaats op. Ik open de app van wandelnetwerk Noord-Holland en start mijn wandelroute over o.a. Beeckestijn. 

Vooraanzicht van het grote huis en één van de koetshuizen

Een majestueuze start

Ok ok, ik ben nog geen twee minuten op Beeckestijn en ik besluit al van de wandelroute af te wijken. Niet omdat de route stom is, maar die marmeren beelden en die waterval… ze roepen gewoon om mijn aandacht. En dus ga ik eerst die kan op. 

Om eerst even een beeld voor jullie te schetsen. Ik sta ondertussen aan de achterzijde van het grote huis en recht tegenover het midden van het huis loop een breed wandelpad richting een fontein in een ronde vijver. Ik ben super slecht in het schatten van afstanden, maar als ik mij er toch aan waag, dan vermoed ik dat er een afstand van 100 meter zit tussen het huis en de fontein. Langs het brede pad staan aan weerszijde twee marmeren beelden. 

Vier marmeren beelden aan de ‘achterdeur’ van het grote huis

De fontein in de ronde vijver met op de achtergrond de achterzijde van het grote huis

Ik kan niet anders dan gewoon in het midden van dat pad staan, met mijn rug naar het huis, en genieten van de fontein en de vier marmeren beelden. Oh wat zullen de mensen die hier ooit kwamen voor hun vakanties, hebben genoten van dit uitzicht vanuit de salon of slaapkamer. Ik beeld mij helemaal in hoe iemand voor het raam staat en wegdroomt met een kopje thee in haar handen. Wie zou dat geweest kunnen zijn? Dit is precies waarom ik zo houd van landgoederen.

De bewoners van Beeckestijn

Voor ik jullie verder meeneem op mijn wandelroute over Beeckestijn en Velserbeek, die eigenlijk nog niet eens begonnen is, eerst even een kennismaking met de mensen die de Buitenplaats hebben gesticht.

De geschiedenis van Beeckestijn start in de 16e eeuw bij Stans Claesz, een Amsterdamse Koopman en eigenaar van de hofstede die stond op de plaats waar nu het huis staat. De dochter van Stans trouwde met Jan van Bekesteijn, en hiermee kwam waarschijnlijk de naam Beeckestijn in beeld. 

Bijna drie eeuwen familie Boreel

In de 17e eeuw gaat het eigenaarschap van de Hofstede over op Nicolaas Corver. Hij koopt de hofstede als zomerverblijf voor in de zomer. De stank van de Amsterdamse grachten is dan niet te doen in de stad en dus vluchtten veel welgestelde bewoners van Amsterdam naar zogeheten buitenplaatsen. Je moet je dus voorstellen dat Nicolaas de hofstede heeft gekocht als vakantiehuis en niet voor permanente bewoning. 

Wat volgen zijn drie eeuwen van eigenaren binnen de familie Boreel, die de buitenplaats continu aanpassen naar de laatste trend. Wat er nu ligt is dan ook een samenvoeging van al die stijlen. In 1953 verkoopt de laatste eigenares, jonkvrouw Agnes Cremers-Boreel, Beeckestijn, dat ondertussen zwaar in verval is geraakt, aan de gemeente Velsen. Wat volgt is een grote restauratie waarna Vereniging Hendrick de Keyser het huis en de bijgebouwen koop van de gemeente. De tuinen komen in beheer van Natuurmonumenten. Bron: buitenplaatsbeeckestijn.nl

Brede en rechte lanen

Nu we weten hoe de buitenplaats is ontstaan en welke mensen voor ons over deze paden hebben gewandeld, is het tijd de wandelroute op te pakken. Tijd om Beeckestijn te gaan ontdekken. Ik wandel over brede lanen die kaarsrecht voor mij uitlopen. Wanneer ik kijk naar de plattegrond van de buitenplaats, dan zie ik dat het eerste deel van de tuinen inderdaad rechte lanen zijn. Op de één of andere manier komen ze bijna allemaal met maximaal één zijweg uit bij de fontein, het centrale middelpunt van de tuin.

Ik kom behoorlijk wat mensen tegen die hun hond uitlaten op Beeckestijn. Delen van de buitenplaats zijn hondenlosloopgebied en andere delen, daar moet de hond aan de lijn. Met deze laatste regel wordt redelijk vrij en creatief omgesprongen door verschillende hondeneigenaren.

Lange rechte lanen met de mooiste doorkijkjes

Goedemorgen allemaal!

Na een kort stukje over Beeckestijn sla ik rechtsaf een lange laan op. Ik ben op weg van knooppunt 75, naar 74 en 69. Aangezien de knooppunten niet echt super duidelijk aangegeven staan, ben ik blij dat ik de app heb. Daarop kan ik precies zien waar ik links, rechts of rechtdoor moet. Mijn tip is dan ook om de app te downloaden. 

Het stuk naar punt 69 is niet de allerleukste, maar wel een gezellige. Onderweg kom ik heel wat mensen tegen die hun hond uitlaten of hun kinderen naar school fietsen. Bakfietsen is allerlei kleuren, stijlen en snelheden komen mij voorbij. Zonder ondersteuning met zwetende ouders en een volle bak. Maar ook met een super motor en dan scheuren de ouders over de weg, vaak een kind aan de schouder voortduwend, die probeert om zonder motortje zijn vader of moeder bij te houden. Allemaal zeggen ze ‘goedemorgen’ en dat maakt het wel een gezellig stuk.

Wandelroute over Velserbeek

Bij knooppunt 69 sta ik voor een ingang van wat wel een gewoon stadspark lijkt in het begin. Voor mij ligt een mega groot hertenkamp met allerlei dieren: damherten, ganzen, zwarte zwanen, tamme en wilde eenden en ezeltjes. Ze hebben alle ruimte en wij, als mensen, wandelen om hen heen. De wandelroute neemt mij mee over Velserbeek. 

Rondom het hertenkamp met haar inwoners, die net vers eten krijgen van een gemeentewerker, langs het oude landhuis, waar nu een advocatenkantoor gehuisvest is. Via een voliere vol parkieten, zangvogels en kwartels, de theeschenkerij en heel veel hardlopers en hondenbezitters naar een groot muziekprieel midden op een grasveld naast het hertenkamp. En dan zie ik het, een superschattig klein soort kabouterhuisje. 

Ik schiet snel een foto en gooi hem in de familieapp. Zal ik hier gaan wonen, vraag ik aan mijn familie. Ik ben per slot op zoek naar een nieuw huis in een meer groene omgeving. Nou dat is hier wel van doen. Wat volgen zijn de leukste, foutste en ‘gemeenste’ reacties. IK lach er hartelijk om en laat het kabouterhuisje letterlijk links van mij liggen.

Het hertenkamp met herten, ganzen, zwarte zwanen, ezels en eenden

Het grote huis van Velserbeek. Nu een advocatenkantoor

De voliere met grasparkieten, zangvogels, kwartels en valkparkieten

Een prieelm op het grasveld

Terug naar Beeckestijn

Via een aantal bosachtige paden wandel ik terug naar Beeckestijn. Voordat ik terug ben bij Beeckestijn wandel ik een klein stukje langs de rand van een woonwijk, waar een groepje middelbaar scholieren staat te wachten tot de groep compleet is, om dan samen naar school te fietsen. 

Via het brede pad waarover ik Beeckestijn afliep, komt de wandelroute nu Beeckestijn weer op. Terug bij knooppunt 75 is het nu tijd om de kronkelige Engelse landschapsstijl te gaan ontdekken. Ik wandel over het achterste deel van de buitenplaats en geniet van de zon die door de komen komt en het pad voor mij verlicht. 

Dwalen over paden

Vanaf punt 82 sta ik in dubio. Wat ga ik doen? Loop ik netjes de wandelroute verder over Beeckestijn tot ik terug ben bij het grote huis? Of laat ik de wandelroute nu los en ga ik dwalen over de paden en struinen door de tuinen? Ik kies voor de laatste optie. Ik sluit de app van het wandelnetwerk af en berg mijn telefoon op in de achterzak van mijn wandelbroek. Tijd om te dwalen.

Over brede paden volg ik de zonnestralen. Er hangt een geur van water, gemaaid gras en bladeren op de buitenplaats. Het gebrom van een grasmaaier klinkt op de achtergrond, net als het geblaf van een aantal honden. Ik wandel, schiet wat foto’s en wandel weer verder. Tot ik uitkom bij de fontein, waar ik een hele fotoshoot doe. Het is hier zo tof met die brede paden die allemaal uitkomen bij de fontein en dan de marmeren beelden en het huis een stukje verderop. 

Struinen door de tuinen

Vanaf de fontein loop ik door naar de kersentuin en de bloemenwaaier. Het is een omheinde tuin waar in een waaiervorm kleine hagen zijn geplaatst en de borders die daardoor ontstonden zijn gevuld met bloemen. 

De oorspronkelijke bloemenwaaier is rond 1745 door de toenmalige eigenaar aangelegd om te pronken met zijn bijzondere plantencollectie. De waaier is duidelijk terug te vinden op de kaart van Michaël. Ronde bloementuinen waren in deze periode vrij gebruikelijk, maar de vorm van de bloemenwaaier op Beeckestijn met zijn gedraaide bloembedden is uniek. In 1997 is een begin gemaakt met de restauratie van de bloemenwaaier volgens het ontwerp van Michael. Bron: buitenplaatsbeeckestijn.nl

Op dit moment zit de waaier er niet super sierlijk uit, want veel van de bloemen zijn uitgebloeid. Maar wat moet het er hier mooi hebben uitgezien in de lente!

De moes- en kruidentuin

Vanaf de bloemenwaaier dwaal ik nog een half uur door de kruidentuin. Ik snuif de geuren op, lees de bordjes en geniet van het gezoem van de bijen. Achterin de tuin staan verschillende korven om de honing op te vangen.

Het bijzondere aan deze tuinen zijn de twee slangenmuren om de tuin heen. Door hun slingerende vorm wordt de warmte van de zon beter vastgehouden en rijpt fruit sneller. Er staan hier dan ook allerlei fruitbomen. Degene met de stoofperen zien er veelbelovend uit.

Twee slangenmuren rondom de moes- en kruidentuin

Vanuit de kruidentuin is het een tien meter lopen naar het terras van de brasserie. Ik ruik de koffie! Terwijl ik plaatsneem op een plekje achterin, haal ik mijn schrijfboekje tevoorschijn en een pen. De daaropvolgende minuten drink ik een heerlijke kop koffie en schrijf op wat ik heb gezien, geroken en gevoeld tijdens deze wandeling. Weer een avontuur vastleggen in mijn wandeldagboek.

Meer landgoederen

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.