Een weekend Brabant. Het is een koude ochtend en ik samen met mijn zus en negen-jarige nichtje start ik een wandelroute over de Kampina. We volgen een wandelroute die ik zelf heb uitgezet via Komoot en genieten van de omgeving. Het is mistig en er hangt een nevel over de hei. Samen turen we over de hei op zoek naar vogels, runderen en andere diersoorten, maar we zien niets. En dat 6,5 kilometer lang.

Wil je meer weten over de kosten van Komoot en hoe het werkt >>

Spontaan naar Brabant

Soms overvalt het leven mij met spontane plannen. Iets dat best nieuw is voor mij, aangezien ik niet zo goed ben met verandering. Wanneer ik een plan in mijn hoofd heb is het normaal voor mij heel lastig om dat plan last minute aan te passen. Maar tegenwoordig probeer ik daar verandering in te brengen aangezien avontuur zich niet altijd laat plannen. Zo kwam het dus dat ik tijdens een weekend in januari op stap was met mijn zus en nichtje. 

Normaal gesproken wandel ik het liefste alleen. Ik heb dan alle tijd om te genieten van alles om mijn heen, neem de tijd om foto’s te maken en heb niemand die te hard of te langzaam loopt. Deze wandeling is anders. Mijn nichtje kwebbelt gedurende alle kilometers er vrolijk op los, mijn zus heeft er flink het tempo in en beiden zijn gekleed als smurf (in felblauwe jassen). En toch… ik geniet zo van deze momenten. Voor ik het weet is nichtjelief een tiener en wil ze niet meer mee met haar tante op wandelavontuur. 

De Kampina

Laat ik jullie, voordat we de wandeling starten nog even kort meenemen in de historie van het natuurgebied: Kampina in Noord-Brabant. 

Net als de Oisterwijkse Bossen en Vennen, telt ook de Kampina tientallen vennen. De meeste vennen ontstonden in de laatste ijstijd. Omstreeks 1400 was de Kampina een grote zandverstuiving, te vergelijken met de Loonse en Drunense Duinen. De mensen hadden alle bomen gekapt, waardoor de onderliggende zandlaag ging stuiven. Dat groeide in de loop van de tijd weer dicht met heide. 

De ruim 1.200 hectare van de Kampina zijn al sinds 1929 eigendom van de Vereniging Natuurmonumenten. Waardoor dit het eerste beschermde natuurgebied in Noord-Brabant is. Wat een zegen bleek. Pieter van Tienhoven was een van de oprichters van Natuurmonumenten. Hij wilde Kampina behoeden voor de ruilverkaveling die overal in ons land werd toegepast. Ter ere van Van Tienhoven staat er in de Oisterwijkse Bossen en Vennen (dat tegen de Kampina aan ligt) een stenen bank.  

Dik ingepakt op pad

Het startpunt van wandelroute Kampina is de parkeerplaats aan de Huisvennen in Boxtel. We starten de wandeling rond tien uur en de parkeerplaats staat al voor de helft vol. Niet vreemd, want het is ondanks de mis en waterkou verder prima wandelweer. We parkeren en starten de route het eerste stuk door het bos. 

We besluiten de route tegen de richting in te wandelen. We staan nu eenmaal aan die kan van de parkeerplaats, dus het lijkt makkelijker om daar gelijk het bos in te schieten. Wat volgt is in eerste instantie een lange weg rechtdoor. Door het bos tot we vanuit het bos op de heide terechtkomen, blij dat we onszelf goed hebben ingepakt. Op de heide hebben de wind en de temperatuur vrij spel en voelt het gelijk een stuk frisser aan.

Langs het karrespoor

Hier op de Kampina is er een groot gebied toegankelijk voor paarden, ruiters en menners. Brede paden bieden ruimte voor een paard en wagen, door het zachte goudgele zand. Wij lopen over dit pad, soms een beetje wegzakkend in het zand. Als een dartelend, en vooral kwebbelend, veulen, rent mijn nichtje soms een stuk vooruit om daarna weer terug te komen rennen. Zus en ik lopen gezellig naast elkaar, soms pratend en soms in stilte genietend van de omgeving. 

En even over die omgeving. Het is hier zo mooi. Ja de mist zorgt voor een koude neus en vingers, maar het zorgt ook voor een super mooie sfeer over de heide. Kleuren in allerlei tinten blauw en grijs steken af tegen het goud en groen van het gras. Regelmatig draai ik een pirouette omdat ik ook wel genieten van alles achter mij. 

De Kromvennen van Kampina

Wandelroute Kampina gaat over dat ruiterpad alsmaar rechtdoor tot de eerste mogelijkheid die we hebben om rechtsaf te slaan. Ter hoogte van de Kromvennen. Daar wandelen we langs de groep vennen en genieten van de uitzichten die het water biedt.  Mijn nichtje, nog steeds niet moe van het rennen en huppelen, heeft mijn camera in haar handen. Zij is vandaag verantwoordelijk voor een deel van de foto’s en dat doet ze behoorlijk leuk. Ik zal wellicht wat bevooroordeeld zijn, maar toch 😉

Bij één van de Kromvennen staan we even stil voor meer foto’s, met en zonder onszelf erop. De route vervolgt rechtdoor langs de vennen tot we weer bij een kruising aankomen. We wandelen nog steeds door het zand en het is te voelen aan de voeten en de benen. Oh en aan de neus natuurlijk. Bij de eerste kruising is het weer rechtsaf. 

Huisvennen en de kale vlakte

We lopen nu op een deel van een route van Natuurmonumenten en dat is te merken aan het aantal mensen dat we onderweg tegenkomen. Het zijn er een stukje meer dan op het eerdere deel van de wandelroute. Iedereen net zo lekker warm ingepakt, als wijzelf. 

Vlak langs het pad komen we een heuveltje tegen met een bankje erop. We wandelen naar boven en staan letterlijk met open mond te staren naar het uitzicht. Wat een schitterende plek is dit.

Voor ons liggen de Huisvennen met daaromheen een kale vlakte. We vragen ons ter plekke af waardoor die vlakte is ontstaan en ik besluit het terug in het hotel op te zoeken. Dit is wat ik vond op de website van Natuurmonumenten.

Tien jaar geleden stond hier nog ongeveer 9 hectare naaldbos. Door verdroging in het gebied kunnen veel bijzondere planten niet overleven. Daarom is hier een deel van het naaldbos gekapt. Naaldbomen verdampen namelijk 30 tot 50% van het regenwater. Nu kan het grondwaterpeil weer stijgen, waardoor het in de oevers van de vennen aan het oppervlak kan komen.

Planten als gewone dopheide en klokjesgentiaan krijgen nu weer een kans. Op de kapvlakte komt struikheide en daarnaast zullen broedvogels als de nachtzwaluw en boomleeuwerik geschikte broedlocaties kunnen vinden.

Deze uitleg wijst er nog maar eens op hoe belangrijk de Kampina is in de Nederlandse natuur. En vooral hoe uniek. 

Vanaf het uitkijkpunt lopen we verder over een, hoe kan het ook anders, breed zandpad met los zand. Ik heb ondertussen de camera weer in mijn handen en blijf af en toe wat achter de rest van de familie hangen. Gewoon om in rust een foto te kunnen nemen. Soms roep ik ze tot stilstand zodat ik het pad voor ons kan fotograferen. Want hoe lief ik ze ook vind, ik hoef niet op elke foto van die blauwe smurfen te hebben. 

Kogelvangersven

Vanaf de huisvennen komen we uit bij het Kogelvangersven. Mijn zus en ik staan een tijdje te kijken naar het bordje met de naam van het Ven. “Wat zou het verhaal achter deze naam zijn?”, vraagt ze aan mij. “Ik weet het niet maar ik moet aan de Tweede Wereldoorlog denken bij zo’n naam. Maar ja dat is de enige oorlog die we recent kennen in Nederland. Wie weet is het heel wat anders.” zeg ik. Ook deze besluiten we in het hotel uit te zoeken. 

Het blijkt een simpele uitleg te zijn: In de 18de eeuw oefende de gendarmerie hier haar schietkunsten, door over het ven in de zandwallen te schieten. De zandwallen vingen dus de kogels op en het ven kreeg de naam Kogelvangersven.

Begraafplaats Van Tienhoven

Gedurende de wandeling zien we op een verhoging rechts van het wandelpad een stapel zwerfkeien liggen. We hebben geen idee wat het is, er staan alleen twee jaartallen in gebeiteld: 1875 – 1953. Het gaat hier om het natuurgraf van Pieter van Tienhoven, de grondlegger voor Natuurmonumenten. Via zijn testament had Van Tienhoven aangegeven dat hij wilde dat zijn urn met as hier begraven zou worden. En dus herrees het natuurgraf.

Nadat de zwerfkeien van alle kanten goed bekeken zijn en we hebben staan kijken naar dit stukje uitzicht, is het tijd voor het laatste stuk van de wandelroute. Via een zandpad door het bos struin ik terug naar de parkeerplaats. Mijn zus en nichtje wandelen een stuk achter mij. Ik geniet heel even van de tijd alleen in het bos. Ondanks dat er veel andere mensen op het pad lopen. 

Routes in Brabant

Deel deze wandeling op Pinterest

Over mij

Hoi, ik ben Mascha en ik ben dol op wandelen… en schrijven. Dat is dan ook precies de reden dat ik mijn wandelavonturen graag met jou deel. Je vindt hier inspiratie voor natuurgebieden en wandelroutes, tips voor o.a. solowandelen en gratis downloads. Vragen? Neem gerust contact op >>

Deze blog bevat affiliate links. Als je via deze links iets bestelt krijg ik hier een kleine vergoeding voor. Jij betaalt niets extra. Wat een affiliate link inhoudt, vertel ik je in de Disclaimer.